Wo Jakubje Lorencu-Zalěskim (1874–1939) a jeho skutkowanju w kónčinje wokoło Slepoho
Smjertne hrona (z dźenika)[...] Naš lud začuwa předwječor orgijow němskeho nacionalizma. Lěto 1933 by nas zabiło, jeli bychmy tež hišće při najčilišich mocach byli.
Dźensa dopołdnja přińdźeštaj žandarmaj ke mni, zo byštaj mój dom za strašnymi pismami přepytowałoj. Staj pytałoj přez hodźinu a staj zešiwk z listami a wurězkami sobu wzałoj. Najbóle zajimowaštej so za naše towarstwo „Swěrnosć“, hač so schadźujemy, hač smy Sokoljo, a štó je předsyda, hdźe so schadźujemy. Jenož to, zo hižo tři lěta spimy je nas před dalšimi wobužnosćemi wuchowało. [...]
