Wjeseli mje, zo je so nastupajo prašenja kolonizacije a indigenity Serbow něšto podobne kaž debata wuwiwała, kotruž po mojim měnjenju nuznje trjebamy a kotruž bych sej tež w delnjoserbskich medijach přała. Interview ze sobudźěłaćerjemi resp. sobudźěłaćerkami Serbskeho instituta (14. nowembra), kotryž je debaće polěkowała, pak je mje chětro zadźiwał. Někotre wažne znapřećiwjenja su so w Serbskich Nowinach hižo wozjewili. Někotre dypki chcu wudospołnić. Kaž Robert Lorenc, kotrehož sej wulce wažu, rěču tež ja jako europska etnologowka. Sym na samsnym instituće kaž wón promowowała a tam předewšěm nawuknyła, zo woznamjenja wědomosć kompleksnosć, rozestajenje měnjenjow a diskurs. Za wšěm tym w interviewje podarmo pytam. Město toho so sugeruje – spodźiwneho razu w najrjeńšej jednohłósnosći wšěch interviewowych partnero(k)ow –, zo njejedna so wo nahlady, ale wo wěste wědomostne wěrnosće. Tole mam w postfaktiskej dobje, w kotrejž so hustodosć mjez měnjenjom a faktom njerozeznawa, za problematiske.