Jako spočatk wulkeho róžka 1895 wučer Jurij Słodeńk Radworski chór Meja załoži, narodźi so pozdźiši sławny Radworski farar a basnik Józef Nowak 5. januara­ samsneho lěta we Wotrowje. Syn ratarja bu chowanc Serbskeho seminara w Praze a studowaše teologiju na Praskej Karlowej uniwersiće a doskónči studij 1820 w Paderbornje. Wón bě wot lěta 1920 do 1923 kapłan w Chrósćicach a přewza režiju předsta­jenja hry Ćišinskeho „Na hrodźišću“ w Kopšinje. Nowak bě hižo 1916 hru „Posledni kral“ a 1919 hru „Swobody njewjestu“ spisał. Wot lěta 1923 do 1931 bě kapłan w Žitawje a Budyšinje. 1928 spisa za Domowinski zjězd w Budestecach poem „Lubin a Sprjewja“. 1931 bu za fararja Radworskeje wosady hač do 1940 powołany. Nacije sej ža­dachu, zo so jako kapłan při Drjež­dźanskej Dwórskej cyrkwi přesadźi. 1944 jeho gestapo do přepytowanskeje jatby zaja. Po wójnje wróći so 1945 ­zaso do Radworja a spěsni tehdy baseń „Wuswobodźeni“. Hač do 1967 bě zaso w Radworju fararił a jako basnik ­Serbow a wosebje młodźinu do narodneho dźěła a skutkowanja pohonjał.