19. nalětnika před 120 lětami narodźi so do swójby ćěsle a roboćana w Žičenju ­pola Hodźija pozdźiši najwoblubowaniši ludowy pěsnjer Pětr Młóńk. Wot lěta 1821 bě jako chěžkar a ćěsla w Dźiwoćicach (Siebitz) žiwy. Za čas wosomlětneje wojerskeje słužby w Drježdźanach započa serbsce pěsnić. Dźěłaše štyri lěta na twarnišću železniskeje čary Drježdźany-Zhorjelc a bě potom wjesnjanosta w Dźiwoćicach. Ludźo skazachu pola njeho składnostne basnje za swójbne jubileje a pohrjeby. ­Dale pěsnješe swětne basnje a kěrluše po přikładźe ewangelskich spěwarskich. Na tysac basnjow a kěrlušow je za Tydźenske a Serbske Nowiny spěsnił.

Nakładnik Jan Arnošt Smoler Pětra Młóńka spěchowaše. Wulki dźěl jeho dźěłow wozjewi w zběrniku „Kěrluše a spěwy“, kiž bu 1879 ćišćany a 419 zbasnjenych twórbow wopřiješe. Dale spisa „Dar poslednjeho zeleneho štwórtka za lube serbske mótki“. W 1848 załoženym Serbskim Towarstwje w Třoch Hwězdach bě zapisowar, runje tak w Serbskim ewangelskim knihowym towarstwje. Młóńk bu čestny čłon Maćicy Serbskeje.