Rentnar a što potom – wuměnkarsku swobodu wužiwać abo wužadanje přiwzać (9)
Někotři njemóža so tohole časa dočakać, tamni zaso nochcedźa scyła na njón myslić – na zastup do renty. Kajke maja wuměnkarjo žiwjenje abo starosće, to ze seriju „rentnar a što potom?“ bliže wobswětlamy.
Čitać je za njeho duchowna cyroba. „Wone pozbudźa fantaziju a rozestajenje z temu. Čitar so praša, kotry spisowaćel za tym tči.“ Dobra kniha, tak Lothar Lange z Łaza měni, měła nazorna a běžnje spisana być. Dobra kniha pak powěda tež z praksy a žiwjenja. Za 81lětneho wuměnkarja je čitanje wočerstwjenje, wokřewjenje a zdobom wjeselo. Hižo jako dźěćo je wón rady čitał, předewšěm romany wo indianach z pjera Karla Mayja. „Tu bě jednanje napjate a wotměnjawe.“ To běchu rjane wopisowanja wo přirodźe, byrnjež ju spisowaćel nihdy sam njewidźał.
