Hač je to w Šotiskej operje Glasgow, w Moskowskej statnej operje, w baletnej šuli Nowosibirska, hač w Salzburgskim Mozarteumje abo w Budyskim Serbskim ludowym ansamblu – wšudźe hraja na křidłach marki Förster. A nic naposledk zwučuja dźěći tež w swójbach po cyłej Němskej na tajkich klawěrach a na nich nimo klasiki rady boogie-woogie, cunje balady runje tak kaž blues hudźa.
„Försterec“ instrumenty maja cyle wosebity a jónkrótny zynk. Haj, wone su dźensa runje tak woblubowane kaž w lěće 1859. Tehdy załoži August Förster w Lubiju pianomanufakturu, kotrejež mjeno bu po cyłym swěće znate.
Jako podamoj so z fotografom na wobchodźenje manufaktury, naju marketingowy šef firmy Gabriel Wandt přewodźa. W składźe, hdźež jako prěnje załožimy, wonja za čerstwym drjewom wšěch móžnych družin. Worješina, krušwa, buk abo dub – wšě móžne družiny štomow tam na tołše deski rozrězane na polcach leža. Runje tak składuja tam wšelake furněry kaž mahagoni. Zwjetša přiwjezu drjewo z blišich rězakow, ale tež z Alpow, zo bychu je tam za filigrane předźěłanje přez wjacore měsacy sušili.
