„W słowje hudźba wšitko leži, štož čłowjeka dobreho a zbožowneho čini.“
„Jako sym 14. januara 1928 w Budyšinje na swět přišła, běše jusk nad mojim zjewjenjom wšo druhe hač wichorojty. Hižo dołho pěstowana nadźija w Cofec domje za hólcom so njespjelni. Zaso běše to jenož holca. Kaž so powěda, běch jara małuška a wšitcy sej myslachu, zo njepřežiwju. Baba, kotraž k nam wšědnje do domu chodźeše, so přeco prašeše ‚Je wona hišće žiwa?‘ – Haj, sym přežiwiła!“