Ê Přichod wotwisuje wot toho, što dźensa kak činiš! (Mahatma Gandhi)
Ë Ratarjow bě hižo w srjedźowěku a změjemy jich tež w přichodźe. Přiwšěm su so narok, dźěłowe wuměnjenja a swójske rozwiwanje změnili. Wobłuk nadawkow je nětko wobšěrniši a zapřijima wobstejnosće, mjez druhim škit wobswěta. Moje powołanje zaruča čłowjekej žiwjenski zakład – zežiwidła, kotrež njemóža mašiny zhotowić. Ćim wažnišo je, to škitać a wobchować. Tohodla mam přezjednosć mjez ratarstwom a přirodu za wažnu. W zjawnosći wšak knježi často měnjenje, zo je powołanje ratarja domena muži. Tomu pak znapřećiwju. Prjedy su mnohe žony w tym wobłuku dźěłali a jednoriše nadawki wukonjeli. Někotre z nich pak su zdobom z wulkimi mašinami dźěłali. Bjezdwěla pak móža tež dźensa žony z wulkimi připrawami wobchadźeć. Ratarić njewoznamjenja cyły dźeń na traktoru sedźeć, ale ratarjo maja mnohostronske nadawki zmištrować.