Wosebita wustajeńca Serbskeho muzeja
Jedyn z hišće žiwych nałožkow je nošenje kmótřiskeho dara, najčasćišo su to debjene jejka a kmótřiska całta.Słódna wóń skapaleneho horceho pčolaceho wóska kóždemu znajmjeńša trochu wersěrowanemu wopytowarjej Budyskeho Serbskeho muzeja tele dny přeradźa: Tu najskerje jejka debja. Čemuž tež woprawdźe tak je: Na Hrodźe sprjewineho města wotměwa wustajenišćo, podpěrane wot Spěchowanskeho kruha za serbsku ludowu kulturu, prawidłownje kónctydźensce hač do 14. apryla dźěłarnički, na kotrychž so zajimcy pod fachowym nawodom z tradicionalnej techniku wóskowanja a bosěrowanja zeznajomjeja. W rjemjeslnisce hišće naročnišim škrabanju móža so zmužići po jutrach, dokładnje 27. apryla, na samsnym městnje wuspytać, při čimž wosebje wožiwjenje historiskich mustrow w srjedźišću steji.