Nětko je skónčnje tak daloko. Dźěći ptači kwas swjeća. Tež w Trjebinskej pě­stowarni ,,Słónčina“ na­łožk wjele lět pěstuja. Hižo starši dźensni­še­je ge­ne­racije běchu w pě­stowarni na sams­nym městnje ptači kwas swjećili. Wšako serbske ko­rjenje přez lětstot­ki wjesne žiwjenje po­stajeja. Tež pě­sto­war­nja ma dwu­rěč­ny napis. Nimo to­ho dó­stachu jeje cho­wan­cy wot Ludoweho na­kład­nistwa Domowina nowowu­hotowanu mapu ze serbskimi nałožkami, ke kotrymž wězo ptači kwas słuša. Pěstujo tule tradiciju pokazuja dźěći na serbskosć Trjebina. Kaž za­stupowaca nawodnica kubłanišća zdźěli, chcychu dźěći lětsa na swjedźenju prě­nje štyri štučki znateje ptačokwasneje pěsnički serbsce zaspěwać. Kaž we wšěch tamnych łužiskich pěstowarnjach su dźěći a kubłarjo rumnosće rjenje wupyšili a wězo ptački picowali. Kulinarisce su na swojim dźensnišim „kwasu“ w pěstowarni kwasnu taflu z ,,wroblikowej snědanju“ zahajili. Připołdnju sydaše ,,łastojčkowe hnězdo“ a popołdnju smědźachu sej dźěći ,,sykorkowe rynki“ zesłodźeć dać. Jako dźak dóstachu Trjebinske dźěći hišće ekstra ,,ptaču picu“.