Karla: Kak je poprawom k tomu dóšło, zo na jolce sobu činiš? To je pola nas kaž tradicija. Leandra: A čehodla? Naš nan, moja sotra a mój bratr tež sobu činja. Mam wjeselo při tym. Karla: Kelko króć sće za program zwučowali? Mějachmy w januaru trójce probu, přeco wutoru wot 17 do 18 hodź. Karla: Kelko dźěći sobu činja? To je kóžde lěto hinak. Ale lětsa běchmy šěsnaćo. Leandra: Je to wjele dźěła? Poprawom nic. Karla: Kajke je to začuće, před telko ludźimi stać? Sym jara horda, dokelž jara rady sobu činju. Leandra: Što potom, hdyž maš hłownu rólu a sy tón jolka-dźeń chora? To so hišće stało njeje, ale by jara škoda było. Karla: Skutkuješ sobu, dokelž maš na tym wjeselo, abo nuzuje će něchtó k tomu? Ja sej jara česću, zo sym NuPraKo-dźěćo. Činju to z wotewrjenej wutrobu. Leandra: Štó je poprawom waš nawoda. Michał Cyž. Karla: Hdy sy poprawom z jolku započała? Nětko sym štwórty raz pódla była. Karla: Sy do programa jara napjata? Lětsa je mje chětro brjuch bolał. Na zbožo sym kusk něšto k jědźi dóstała – kisykał z pomazku.