W itaj-skupina z Radworskeje pěstowarnje AWO je njedawno Šmitec pućowanski běrow we wsy wopytała. Hižo dlěje smy so z temu „powołanje“ zaběrali a běchmy tuž wćipni, što nas pola Šmitec wočakuje. Diana Šmitowa je nas lubje powitała a do běrowa přeprosyła, hdźež jězby planuja. Zesydachmy so a připosłuchachmy jej. Dalši běrow je za knihowanje jězbow. Dale smy šli do dźěłarnje. Tam bě wšitko jara zajimawe, wšako tam busaj na reparaturu čakaštej. Fachowcaj staj nam wšitko pokazałoj a roz­kładowałoj, što maja wšitko zwuporjedźeć. Na to smy so na dwór podali a ličili, kelko busow tam steji. To bě chětro wulka ličba. Diana je nam jedyn bus wočiniła. A tuž su sej wšitke dźěći spěšnje do njeho zalězli, so tam zesydali a so prawje připasali. Haj, to bě překwapjenka. Wona je nas z busom hač k šuli na zastanišćo dowjezła, kaž to hewak ze šulerjemi činja. Jězba dźěše hišće dale, přez Chelno a Čorny Hodler zaso wróćo do Radworja. To bě wulke wjeselo!