K najwšelakorišim składnosćam, kaž na přikład k narodninam, k dnjej Walentina, k dnjej maćerje atd. darja mnozy swojim lubym kwětki a praliny. Kwětki a šokoloda – to tola ničo wosebiteho a noweho njeje, sej cyle wěsće mysliće. Pralina pak njeje jenož šokoloda. Wona je mjenujcy mała wuměłska twórba, kiž je připadnje nastała. Kónc 17. lět­stotka měješe francoski kral Ludwig XIV., znaty tež jako słónčny kral, ministra, kotryž rěkaše César de Choiseul. Tutón minister měješe zdobom titul zemjana (Adelstitel): hrabja von Plessis-Praslin. Słónčny kral pósła tohole hrabju jako swojeho zastupjerja do Regensburga. Tam dyrbješe wón politiski kongres nawjedować. Tehdy pak njemějachu za zastaranje wobdźělnikow kantinu abo něšto podobne. Štóž je sej to dowolić móhł, přiwjeze sej swojeho kucharja sobu abo přistaji sej nachwilnje jednoho z města, w kotrymž so kongres wotmě. Kuchar, kotrehož měješe za hrabju Plessis-Praslin w Regensburgu warić, běše Němc. Jako chłóšćenku chcyše wón kanděrowane mandle poskićić. Kaž rěka, je so jemu při tym małe njezbožo stało.