Pohladnicy powědaja wo dawnych časach, swědča wo podawkach a ludźoch. Alfons Handrik wotkrywa nam swět, na kotryž smy minjene lěta nimale pozabyli.
Dokładnje sto lět stara pohladnica dopomina z třomi dalšimi motiwami tež na zajimawe stawizny impozantneho hrodu w Delnim Wujězdźe. W sydlišću, kotrež bu 1348 prěni raz pisomnje naspomnjene, je w 16. lětstotku Caspar hrabja von Nostitz hród natwarił. Po 120 lětach je hrabja von Gersdorff dał hród, kotryž bě jemu přemały, zwottorhać a w běhu štyrjoch lět bu wot 1738 po planach italskeho architekta nowy hród, kaž jón dźensa hišće znajemy, natwarjeny. Do noweho hroda bu hižo 1745 tež přechodnje w Klukšu załoženy prědarski a wučerski seminar zaměstnjeny. Spočatnje w baroknym stilu natwarjeny hród, hdźež bě tež kapałka z wołtarjom a pišćelemi, bu w 19. lětstotku w stilu nowoklasicizma přetwarjeny. Třiposchodowy praworóžkowy twar je 48,5 metrow dołhi, 18,5 metrow šěroki a 13,5 metrow wysoki. Cyły wulki twar kryje walbowa třěcha. Cyłkowna płonina wšěch hač do štyri metry wysokich rumnosćow wučinja 2 700 kwadratnych metrow.
