Antologija Ludoweho nakładnistwa Domowina wěnuje so z esejemi awtorow z cyłeje Łužicy prašenjam přichoda
„Esej ma w serbskim pismowstwje dołhu tradiciju ... Je idealna móžnosć, swoje zhladowanje na něšto z jasnymi, snano tež překwapjacymi myslemi předstajić. Esej njedyrbi doskónčny wusud wobsahować, ale dyrbi swójsku poziciju wotbłyšćować. Wšo to wubudźi nadźijomnje nowe impulsy, přihłosowanje a znapřećiwjenje a rozmołwu.“ Tónle wurězk ze zawodnych słowow Marki Macíjowej, wudawaćelki antologije „Serbstwo, quo vadis?“, njewopisuje jenož, što so za publikaciju chowa, ale tež, što móhła w nanajlěpšim padźe wuskutkować. Potencial, diskursej wo přichodźe našeho ludu přisporjeć – telko smě so na tymle městnje hižo rjec – zběrka bjezdwěla ma, kaž so na prezentacijomaj knihi w Budyšinje a Choćebuzu wopokaza. Paleta temow, kotrychž so dohromady 19 awtorkow a awtorow dótkaju, je dosć šěroka.
