Rozmołwa ze sobuorganizatorom Nukničanskeho rockoweho festiwala
Serbska młodźina pyta na swoje wašnje za hudźbnymi poskitkami. K tomu słuša festiwal Nukstock. Budyšan, přełožowar a hudźbny kritikar Bosćan Nawka, je jedyn z jeho zamołwitych. Alfons Wićaz je so z nim rozmołwjał.
Kak je ke kóždolětnemu rockowemu festiwalej Nukstock dóšło?
B. Nawka: Swjećimy lětsa w Nukničanskim klubje Barakka 20. narodniny. Historisce wšak tole cyle njetrjechi. Smy sej tele lěto wědomje wuzwolili, dokelž wotmě so 1996 prěni koncert z tehdyšimi třomi serbskimi kapałami Crying Blue, Awful Noise a Stoned Hajtzer. Z tohole koncerta bě wurostła myslička, wobłuk powjetšić na koncert pod hołym njebjom, ale nic jeno za serbske, łužiske skupiny. 1997 smy jón prěni króć přewjedli, spočatnje w kooperaciji z Nukničanskim wjesnym swjedźenjom. W lěće 1999 so rozsudźichmy, wěc do swójskich rukow wzać. Přećahnychmy z openair-koncertom k Nukničanskej skale, hdźež nětko kóžde lěto Nukstock wotměwamy.
Što sće sej jako wosebity zaměr stajili?
