Mysle k Jürgena Maćijowej knize „Wuměłcy Hornjeje Łužicy 2“

Portrety wuměłsce tworjacych – hač spisowaćelow, molerjow abo hudźbnikow – zhotowić, to je w fotografiji wěsće wulke brěmjo. Wšako maja wuměłsce skutkowacy wosebitu awru. Jürgen Maćij bě so před lětdźesatkom hižo na to zwažił, z pomocu Połčničanskeho Ernsta Rietscheloweho kulturneho koła projekt „Wuměłcy Hornjeje Łužicy“ z wustajeńcu a publikaciju sobu zeskutkownić. Lětsa je kniha „Wuměłcy Hornjeje Łužicy 2“ wušła.

Přičina za 2. zwjazk wuměłskich portretow a biografijow je prosta, kaž Maćij sam piše: „Minjene dźesać lět zeznach dalšich ludźi a wopytach jich. Tak móžu w předležacym zwjazku 70 wuměłcow z Hornjeje Łužicy resp. z poćahom k Hornjej Łužicy předstajić.“