Žiwa serbskosć na wobdźělnikow šulerskeho seminara skutkowała

Budyšin (jž/SN/MiR). Šulerka Budyskeho Serbskeho gymnazija Sonja Rajzik bě w skupinje serbšćinarjow na lětušej 3. sakskej Slawiniadźe. Za gymnaziastku ze słowjanskorěčnymi korjenjemi njebě ćežko nadawki spjelnić. Teamowe wubědźowanje je wona z rušćinarjom, čěšćinarjom a pólšćinarjom jako třeća najlěpša skupina wotzamknyła. Swoje rěčne dokonjanosće dopokaza tež na zakónčacym zarjadowanju šulerskeho seminara, jako słowakski rejwanski pedagoga Jan Kozelnický wobdźělnikow pohonjowaše, słowjansku rěč dale wuknyć. Sonja hnydom wědźeše, zo wón słowakšćinu wužiwa. „Wjeselu so, zo wuknjeće znajmjeńša jednu słowjansku rěč a zo so za dalše ­zajimujeće. Dopokaz toho je, zo sće sej sem do stolicy Serbow dojěli. Nětko rěčće a njebojće so, tež hdyž njeje kóžde słowo prawe. Sym sej wěsty, zo sće tu nowych přećelow, z podobnymi rěčnymi zajimami namakali“, Jan Kozelnický rjekny.