Do přewróta słušachu małe wjesne wobchody ke wšědnemu žiwjenju. Po přewróće so nimale wšitke zhubichu. Jedne z mało wuwzaćow nadeńdźeš w Rudeji blisko Delnjeho Wujězda.
Rudej (AK/SN). Durinski kečup je woblubowany. „Za nim so samo jězdźerjo z Łazowskeje kart-čary wobhonjeja“, powěda Hannelore Mentele. Wot lěta 1990 wjedźe wona Rudźanski mały wjesny wobchod. Na polcach wuhladaš wjele tworow z blišeje a dalšeje wokoliny, kaž Załomsku marmeladu, łužiski kisykał, błótowske kórki, Wjelećanski palenc a Budyski žonop. Čerstwy chlěb a całty dochadźeja wšědnje z Wagnerec pjekarnje w Minakale a z Hainec pjekarnje we Łomsku. Maja-li kupcy wosebite přeća, wobstara Hannelore Mentele tež praliny, sekt abo samo hrajki.
