Rowno (JoS/SN). Tradicionalny lětni swjedźeń wotmě so zańdźeny kónc tydźenja na Rownjanskim Njepilic statoku. Z kofejom, tykancom, pomazkami a překwapjenkami dźakowachu so na te wašnje přećelam, susodam a pomocnikam, kotřiž spěchowanske towarstwo Njepilic statoka podpěruja. „Sami to njezdokonjamy“, rozłoži předsyda towarstwa Manfred Nikel. „Smy stajnje zaso na mnohostronsku pomoc pokazani.“

W prěnim rjedźe dźakowaše so předsyda čłonam towarstwa, mjenowaše pak tež wšitkich dalšich. „Čłonojo Rownjanskeje wohnjoweje wobory su stajnje zwólniwi, hdyž jich pomoc trjebamy. Samsny dźak słuša młodźinskemu klubej, wjesnemu klubej, Domowinskej skupinje a hońtwjerskemu drustwu Rowno-Mułkecy. Dale dźakuju so žonam, kotrež nas při pjerjodrěću podpěraja. Pjenježnu pomoc dóstawamy wot Załožby Slepo-Rowno-Mułkecy, wot Załožby lutowarnje Zhorjelc-Hornja Łužica-Delnja Šleska a wot Załožby za serbski lud. Jich spěchowanje je nam wulka pomoc“, Manfred Nikel wuzběhny.