Na poslednim štwórtku wulkeho róžka smy sej kapłana Pětra Mróza do Budyskeho internata na domyswjećenje přeprosyli. Zhromadźichmy so we wulkej klubowni k małemu nyšporej. Mócnje a połnje zaklinčachu kěrluše a modlitwy. Po tym přewodźachu młodostni kapłana po domje, zo by jim žohnowanje na stwine durje napisał.
W lońšim lěće smy w internaće někotružkuli rjanu akciju přewjedli, mjez druhim smy zhromadnje hrali, tykancy pjekli, kirbsowu poliwku warili abo reje za šulske zarjadowanja nazwučowali. Kaž kóžde lěto smy před hodownymi prózdninami adwentničku woswjećili. Loni je nas samo rumpodich wopytał – bjeze darow drje, za to pak „wobdari“ wšitkich z lóštnymi spěwami a hrami. Wosebje sym so wjeseliła, zo chcychu šulerjo hru „Activity“, kotruž běch namjetowała, w serbskej wersiji hrać. Zesłodźeli su nam tež naše samopječene poprjančki – te běchu so tónraz wosebje derje radźili.
