„Posłuchaj lěkarja, prjed hač jeho ­trjebaš!“, serbske přisłowo namołwja.

Tuž wěnuje so student mediciny ­Pětr Dźisławk w nowej seriji znatym a mjenje znatym chorosćam, zo by je ­čitarjam trochu bliže rozłožował (12).

Hody, nowe lěto, ptači kwas, póstnicy – kónc stareho a spočatk noweho lěta mamy tójšto swjedźenjow a nałožkow pěstować, prjedy hač „wuchowa“ nas póstny čas před hejsowanjom. Na wjetšinje mjenowanych podawkow wšak so derje jě a pije. Zo přewjele tuka a alkohola strowoće runjewon njetyjetej, drje je powšitkownje znate, přiwšěm wjetšina čło­wjekow hakle reaguje, hdyž je škoda hižo naparana. Jara znata a struchła chorosć, kotraž so ze žiwjenskim stilom zwjazuje, je jatrowa ciroza. Je to takrjec kónčny ­stadij mnohich chroniskich schorjenjow jatrow. W Němskej ćerpi 300 000 do 400 000 ludźi na jatrowu cirozu, dwójce telko muži kaž žonow. Tak słuša ke chorobam, kotrež so často jewja, byrnjež dobra prewencija za kóždeho móžna była.