„Posłuchaj lěkarja, prjed hač jeho ­trjebaš!“, serbske přisłowo namołwja.

Tuž wěnuje so student mediciny ­Pětr Dźisławk znatym a mjenje znatym chorosćam, zo by je ­čitarjam trochu ­bliže rozłožował (55).

Dźeń a husćišo jewi so w medicinje wuraz rodobańka. Tele wosebite bańki maja potencial, dotal njehojomne chorosće hojić. Loni na přikład poradźi so mjezynarodnej skupinje lěkarjow, třeći raz HIV-pozitiwneho pacienta z pomocu transplantacije rodobańkow hojić. Wězo je to jenož we wuwzaćnych padach wuspěšne, rodobańki pak lubja w přichodźe być wuspěšny lěk pře mnohe brachi. Rodobańki su bańki, kotrež njejsu so hišće tak daloko wuwiwali, zo móhli specifisku funkciju w specifiskim organje wukonjeć. Za to móža so takrjec přez dźělenje bańkow wulce rozmnožować a přez diferencowanje so na wobstatk nimale kóždeje włokniny wuwiwać.