„Posłuchaj lěkarja, prjed hač jeho ­trjebaš!“, serbske přisłowo namołwja.

Tuž wěnuje so student mediciny ­Pětr Dźisławk znatym a mjenje znatym chorosćam, zo by je ­čitarjam trochu ­bliže rozłožował (56).

Mnozy z nas popřewaja sej na kermušu rady raz škleńčku wina, piwa abo palenca. Tón abo tamny tež dwě, tři abo hišće wjace. Hdyž nazajtra z brunčatej heju wotućiš, potom wěš, zo bě to dźeń do toho přewjele alkohola. Tajku konstelaciju mjenujemy kocora, hižo dołho znaty fenomen. Wón wopřijima wšelake symp­tomy: na přikład hłowybolenje, mjakliwosć, lačnotu, mylenja koncentracije, ­bolosće w žołdku a w myškach, poćenje, depresiwnu naladu a powšitkownu chorowatosć. Hdys a hdys přez zahorjenje slinokóžki žołdka tež k bluwanju dóńdźe. Kocor wukonliwosć čłowjeka masiwnje wobmjezuje.