„Štož mamy, dyrbi won“
Wšudźe w Serbach dźěłaja na digitalnym přichodźe. Posłužby Serbskeje centralneje biblioteki (SCB) a Serbskeho kulturneho archiwa (SKA) móžeš hižo doma při ličaku wužiwać. Cordula Ratajczakowa je so z nawodu SCB a SKA Witom Bejmakom rozmołwjała.
Maće nowu internetnu stronu z digitalnymi poskitkami – čehodla?
W. Bejmak: Sym čłowjek, kiž praji: Wšo, štož mamy, dyrbi won do swěta. Wšako za młodu generaciju płaći, štož w interneće njedawa, to njeeksistuje. Naša biblioteka a naš archiw matej wosebitu stronu za wužiwarjow w čitarni, kotraž zajimcam naš skład spřistupnja. A tu smy do interneta stajili. Zdźěla su tele digitalne posłužby tež na internetnej stronje Serbskeho instituta přistupne, ale nic wšitke naraz. Z wosebitej stronu smy je nětko wočiwidnišo hromadu zwjedli.
Dohromady dźesać poskitkow tam nadeńdźeš. Što za nimi tči?
Wjace hač poł lětstotka so pacientam wěnował
Najstarši a drje tež najznaćiši serbski lěkar, wyši medicinalny rada dr. Beno Bulank, swjeći dźensa w Budyšinje pjećadźewjećdźesaćiny. Mnozy přiwuzni, přećeljo, bywši kolegojo, serbscy a němscy něhdyši pacienća su jemu k wosebitemu jubilejej wutrobnje gratulowali a wšo dobre do dalšich lět přeli. Hakle kónc decembra 2012 bě wón w žohnowanej starobje nimale 88 lět w fachowej praksy za nutřkownu medicinu syna dr. Tomaša Bulanka lěkarić přestał. Jubilar bě tehdy najstarši hišće praktikowacy medicinar Budyskeho wokrjesa, kiž je tež hišće swojich pacientow doma w Budyšinje a na wsach wopytał a rady pobjesadował.
Woprawdźe rozumny rozsud?
Sće tež tak hnući kaž ja? Smy wčera historiski wokomik dožiwić směli: Němska zawěra hač do lěta 2038 wšitke wuhlowe milinarnje, zo by klimowe zaměry Pariskeho klimoweho zrěčenja docpěła. Hižo w lěće 2028, potajkim historisce widźane zajutřišim, ma Janšojska milinarnja dźěłać přestać. Lěto pozdźišo slědujetej staršej blokaj Hamorskeje milinarnje. Najpozdźišo w lěće 2038 nima žadyn kur wjace z jedneje z němskich wuhlowych milinarnjow stupać.
Snano njejsym na nowinarskej konferency knježerstwa k časowemu planej zawrěća milinarnjow prawje kedźbował. Što su naši politikarjo poprawom rjekli, zwotkel chcedźa po lěće 2038 milinu brać? Ja znajmjeńša ničo słyšał njejsym. Město toho chcedźa nam měch pjenjez na blido połožić a zwjazać to z přećelnym „starajće so“.
Zetkawać so a so derje čuć
Wojerowčanka Dagmar Steuer angažuje so za dotal jónkrótny projekt w regionje. Pod hesłom „Město sadźa“ nastawa we Wojerecach na něhdźe 1,3 hektary wulkej priwatnej ležownosći předewzaćelki přirodna drohoćinka, na kotrejž su hižo 250 sadowcow sadźeli. Ze štomami a jich płodami ma wona tójšto předwidźane. Silke Richter je z iniciatorku projekta rěčała.
Byšće-li swoje předewzaće z jeno třomi wopřijećemi wopisać měła, kak by to klinčało?
D. Steuer: Wutrobna naležnosć, lubosć k přirodźe, regionalny sad.
Inwestujeće nimo swojeho dźěła tójšto časa a pjenjez do tohole čestnohamtskeho projekta, štož njeje samozrozumliwe ...
Wulka próca na dobro druhich
Byrnjež lěto 2020 hišće jara młode było, maja ludźo na wsach ruce połnej dźěła, doma kaž při organizowanju, wuhotowanju a přewjedźenju najwšelakorišich swjedźenjow. Tajkich terminow je tež lětsa zaso dosć a nadosć. Mnozy njemóža so po zdaću podawkow kaž jutřišeho jolka-swjedźenja w Nuknicy, kapičkowych wječorow w Njebjelčicach a Kulowje dočakać. Wšudźe ludźo swoje dźěło zwjetša čestnohamtsce wukonjeja. Kaž mi hižo Jakub Brězan njedawno při přihotach w Nukničanskej Brězanec bróžni přišepta: „To je kaž doma, jeno za druhich, štož pak rady činimy.“
Wulku zahorjenosć a njewšědny zapal dožiwich 5. januara tež na Horje, hdźež su 6. zetkanje wlečakow wotměli. Kelko to prócy, sćerpnosće a wutrajnosće, tajki podawk spřihotować. Na wšo myslić a potom přez cyły dźeń za sta hosći kołbaski pražić a jim přećelnje napoje naliwać, so runje tak wo wěstotu a porjad starać. To su woprawdźita žadosć pěstować zhromadnosć, přichilnosć druhim a wjeselo nad tym, zo su wopytowarjo zahorjeni a spokojom. A hižo steja wjesne swjedźenje, koncerty a dalše kulturno-historiske wjerški na planje.
Digitalne medije dale a wažniše
W Budyskim studiju Sakskeho wukubłanskeho a wupruwowanskeho kanala (SAEK) wusměrjeja swoje mnohostronske poskitki mjez druhim na to, wužiwać digitalnu techniku. Milenka Rječcyna je so z nawodu studija Michałom Cyžom rozmołwjała.
Čehodla přiběra zajim wosebje staršeje generacije za kursy nowych medijow?
M. Cyž: Starši wopytowarjo našich kursow chcedźa z młodej generaciju w zwisku wostać. Za to pak dyrbja z handyjom wobchadźeć móc, abo – kaž my tajki moderny smartfone mjeztym mjenujemy – ze šmóratkom kaž tež z tabletom. Wšako su młodźi ludźo dźensa přewažnje w socialnych syćach po puću. Na tamnym boku su po wšěm swěće rozbrojeni.
Kotre wobsahi tele kursy maja?
M. Cyž: Zbližamy wobdźělnikam lěpšiny, kotrež digitalne medije maja, na přikład za nakup w interneće, štož nimo młodych tež staršich ludźi zajimuje. Jim pak zdobom wuwědomjamy, zo z kóždym klikom towaršnostne a hospodarske wuwiće wobwliwuja.
Podpěrujeće dale tež kubłanje z načasnymi medijemi pola młodych ludźi?
Njezajim za naše naležnosće rosće
W třoch sakskich stronach skutkuje serbski cyłk. Z čim su so wone lětsa zaběrali? Rěčnica serbskeje Lěwicy Měrka Kozelowa wotmołwja tule na prašenja Axela Arlta.
Kotre temy su serbskej Lěwicy lětsa pod nochćemi palili?
M. Kozelowa: Strukturna změna w brunicowych kónčinach serbskeho sydlenskeho ruma steješe nade wšěm. Ale su tež dalše předmjety – kaž prašenje serbskeho šulstwa, pobrachowacy wučerjo abo šulerski transport na wokrjesnej runinje – a trajne problemy, hdźež žane politiske konsekwency njewidźimy. Nutřkostronsce zaběrachu nas wólby wokrjesneho sejmika a krajneju sejmow, to poslednje samo před změrcowskej komisiju sakskeje Lěwicy.
Podpěruje strona serbske naležnosće?
M. Kozelowa: Sakska Lěwica drje serbsku Lěwicu financnje podpěruje, to pak bjezlóštnje a hakle na naše žadanje. Nimamy jenož generacisku změnu w stronje, ale bohužel tež změnu nastajenja k Serbam scyła. Hladamy-li na paragraf 7 wustawkow sakskeje Lěwicy – prawa serbskich čłonow maja wosebje škitane być –, dyrbimy zwěsćić, zo stawa so tele přilubjenje z hołym słowom.
Nowe lěto – nowe zbožo
Ludźo po cyłym swěće so w nowym lěće dalšeje strowoty a zboža nadźijeja. Přeju sej, zo bychu je wosebje dźěći namakali. Byrnjež so zboža dótknyć njemóhli – je dźě to jeničce začuće –, móže sej je kóždy zawěsćić, ručež so angažuje.
Potencial hišće njewučerpany
Přiwzaće nałožkow Serbow do zwjazkoweje lisćiny imaterielneho kulturneho herbstwa Němskeje 2014 skići po měnjenju dr. Theresy Jacobsoweje a dr. Ines Kelleroweje dalše šansy. Cordula Ratajczakowa je so ze sobudźěłaćerkomaj Serbskeho instituta (SI) rozmołwjała.
Poprawom je cil ze zapisanjom tola docpěty – čehodla ma imaterielne kulturne herbstwo (ikh) Serbow dale zaběrać?
T. Jacobsowa, I. Kellerowa: Na formalnej runinje, haj. Kulturno- a mjeńšinopolitiski zaměr, ze zapiskom k wjetšej widźomnosći Serbow přinošować, je docpěty. Kak so tajki zapisk w praksy wuskutkuje, njepokaza so hnydom, ale hakle po wěstym času. Na kóždy pad je so wědomje za ikh zesylniło. To njepoćahuje so jenož na nałožki a swjedźenje, je wjele wobšěrnišo. Tele sensibilizowanje za wšitke wurazy ikh a wosebje za ludźi, kiž to wukonjeja, to wostanje stajny nadawk.
Kak zaběra so institut dale z ikh?
Ty něšto maš, štož ja nimam
Zapřijeće „jadrowa kónčina“ ludźi we Wojerowskim regionje rudźi. Přetož klinči, jako by jich domizna – tworjaca ze Slepjanskej wokolinu geografiski centrum Łužicy – „nakromna“, njewažna serbska kónčina była. Wóndano na Serbskim wječorku Domowiny w Židźinom je něchtó prajił, zo jemu ničo bóle na čuwy njeńdźe hač dźělenje do jadra a kromy.
Lětsa bu serwisowy běrow za serbsku rěč we Wojerecach zarjadowany. A to njeje jenož we Wojerowskej župje zwjeselacy praktiski přikład trěbneho spěchowanja žiweje serbšćiny respektiwnje jeje wožiwjenja w jednotliwych regionach a tak spočatk noweho zhladowanja na słowje jadro a kroma.
