udźo w šwicarskich Alpach słyšachu minjene měsacy tež serbske zwuki, jako podachu so skupiny serbskich krosnowarjow wokoło Eliasa Bětki na zhromadne tury.

„Wězo bych jako architekt wjac pjenjez zasłužił, hač nětko tu na twarnišćach, ale na kóncu je čas za mnje złoto – mój čas za trening, mój čas za hory”, praji z wjesołym ­mjez­­wo­čom­ rodźeny Drježdźanjan Elias Bětka na prašenje, čehodla wón w Šwicarskej jako blidar a ćěsla dźěła, byr­njež studowany architekt był. Před lětomaj běše wón z pře­ćelku Nele z Drjež­dźan do šwicarskeho kantona Wallis móhłrjec wupućował. We wokolinje, kotruž Elias nětko domiznu mjenuje a w kotrejž dźěła, su nimale wšitke domy z drjewa. A tak je stajnje dosć dźěła za wukubłaneho blidarja.