Budyšin (CRM/SN). Pod temu „Hudźba je žiwjenje“ poskići minjenu sobotu na žurli Serbskeho muzeja mjezynarodnje agěrowacy smyčkowy kwartet „Minguet“ komorny koncert. W nim steješe nimo ramika z Wienskej klasiku a němskej romantiku awantgardistiske tworjenje w srjedźišću, kiž zahaji młoda garda klasiskich komponistow w druhej połojcy 20. lětstotka z „Nowej hudźbu“.
Dźensa sobu najznaćiši němski komponist tuteje tak mjenowaneje Druheje Wienskeje šule je Wolfgang Rihm, narodźeny 1952 w Karlsruhe. Wón měješe zbožo stać so ze šulerjom sławneho Karlheinza Stockhausena (1928–2007), a zaběraše so tež intensiwnje ze stilom dalšeho iniciatora tutoho noweho směra komponowanja, mjenujcy Antonom Webernom (1883–1945). Jeho kompozicija za orchester „Morphonie“ bu w lěće 1974 na festiwalu klasiskeje moderny, Donaueschinger Musiktage, wuznamjenjena. Nětko předstaji horjeka mjenowany swětosławny kwartet (Ulrich Isfort – 1. wiolina, Annett Reisinger – 2. wiolina, Aida-Carmen Soanea – wiola a Matthias Diener – wioloncello) kompoziciju „Gestete zu Vedova“ składnostnje jeho 70. narodnin tu pola nas.
Nuknica (SN/JBo). Twjerda metalowa hudźba a wosebita atmosfera wočakowaštej wopytowarki a wopytowarjow minjeny kónc tydźenja na lětušim 23. Nukstocku. Dohromady 400 ludźi bě sej na festiwal do Nuknicy dojěło, na kotrymž móžachu sej zdobom dźesać wšelakich hudźbnych skupinow abo hudźbnikow lubić dać. „Nastupajo publikum běše to dobra měšeńca mjez ludźimi z bliska a daloka. Tak mějachmy na přikład hosći z Drježdźan, Berlina, Durinskeje a dalšich městnosćow. Tež stanowanišćo bě lětsa zaso połne“, zdźěli sobuorganizator Měrćin Wjenk na naprašowanje.
Wužadanje za organizatoriski team bě lětsa, krótkodobne wotprajenje dweju hudźbneju skupin narunać. „Přiwšěm pak smy wjeseli, zo zamóžachmy město toho w tak krótkim času tři nowe za naš festiwal zdobyć. Mjez druhim skupinu ‚Bodyfarm z Nižozemskeje. Ta bě zdobom publikum njesměrnje zahoriła“, tak Wjenk. „Scyła su hosćo program jara derje přiwzali – mnozy su hač do nocy před jewišćom cychnowali.“
Wobrazowa a powěsćowa aplikacija snapchat njeje snano kóždemu znata, byrnjež ju po studijach nimale połojca wšěch naprašowanych młodostnych znajmjeńša jónu wob tydźeń wužiwa. Móže to być alarmowace za staršich, hdyž njeje znate, što swójske dźěćo tam poprawom čini.
Budyšin (SN/bš). Wuraz „snap“ rěka prosće popadnyć. Móže to być rjany wokomik abo zajimawa scena. Kaž pola druhich znatych aplikacijow zajimowani w njej wobrazy a krótke wideja zestajeja a tež wobdźěłaja. Po tym móža je na Instagramje abo Facebooku wozjewić. Z realnymi wobrazami hodźi so kreatiwnje hrajkać, štož je wosebje pola młódšich woblubowane. Dale zmóžnja snapchat rozmołwy abo telefonaty ze spřećelenymi wužiwarjemi. Aplikacija je hódnoći a štóž je husto aktiwny, „zasłuži“ sej jedne płomjo, štož potom kóždy na profilu widźi. Hdyž chce sej je wobchować, dyrbi dale aktiwny być. Aplikacija tuž wužiwarjow na sebje wjaza.
Dalša wosebitosć je widźomnosć aktualneho stejnišća na karće. Spřećeleni wužiwarjo zhonja, hdźe wosoba runje přebywa. Tójšto datow takrjec, kotrež wužiwarjo w syći zawostajeja.
Dokal móžemy sej dojěć, što móžemy sej wobhladać? Tele prašenje njestaja so jenož za kónctydźenski wulět, ale tež za dowol.
W kniharni mamy tójšto nowinkow ze zajimawymi pokiwami za móžne wulěty. Nakładnistwo DUMONT je wudało hnydom wjacore knihi w jednym rjedźe. Tak namakamy w knize „52 kleine & große Eskapaden – Ab nach draußen! – Oberlausitz und Sächsische Schweiz“ na přikład pućowanje do Łazkowskeho lěsa, wopyt Stołpinskeho hrodu abo muzej w Rěčicach. Dalša kniha z rjadu je „... Flämig, Niederlausitz und Spreewald“. W njej su pokiwy mjez druhim za wopyt fabrikoweho města Baršć, Pückleroweho parka w Rogeńcu (Branitz) abo hrodźišća w Radušu. A hišće jednu mamy „... Wochenenden in Deutschland“. Tam su sej dojěli do Žitawskich hór – na horu Oybin, ke kupanju k Olbersdorfskemu jězorej a w Sakskej Šwicy su pobyli na Kleiner Winterberg (tam hdźež so nětko pali). „52 kleine & große Eskapaden in Deutschland – Wochenenden am Wasser“ skići wočerstwjenje při Lejnjanskim jězoru (Geierswalder See) a jenož něšto kilometrow dale je Złokomorowski jězor a tamniša twjerdźizna.
Redaktorki a redaktorojo Serbskich Nowin maja tež zwonka Ludoweho nakładnistwa Domowina dobre powołanske perspektiwy. Wo tym swědča tři wotchady k 30. septembrej. Naslědnistwo zaručić zda so ćežko być. To napjate połoženje w redakciji jara přiwótřa a přichod serbskeho wječornika wohroža, wšako su tež hižo dalše městna wakantne.
Budyšin (SN/at). Šefredaktor Serbskich Nowin Janek Wowčer je wot 1. oktobra 2022 jako wyši redaktor w serbskej redakciji sćelaka MDR přistajeny. Po tym, zo je předwčerawšim dźěłowe zrěčenje podpisał, informowaše wón wčera redakciju wo swojim powołanskim přichodźe. Wuprajenje je Bogna Korjeńkowa, nawodnica Budyskeho studija MDR, našemu wječornikej wobkrućiła. SN běchu 5. julija wo tym pisali, zo „je Janek Wowčer swoje dźěłowe zrěčenje jako šefredaktor Serbskich Nowin a wotrjadnik za nowiny a časopisy w Ludowym nakładnistwje Domowina wupowědźił“.
Dwutydźenski mjezynarodny lětni kurs za serbsku rěč a kulturu Serbskeho instituta je lětsa dohromady 51 zajimcow ze cyłeho swěta, mjenujcy z Benina, Čěskeje, Francoskeje, Italskeje, Japanskeje, Pólskeje, Ukrainy, USA a Němskeje do Łužicy přiwabił. 13 z nich zamóchu sej z pruwowanjom certifikat kwalifikacije A1 do B2 zdobyć. Na tejle stronje předstaja SN někotrych kursistow, wobswětlujo jich motiwacije a puće do Budyšina kaž tež prašejo so za prěnimi, snano bytostnymi nazhonjenjemi.
Anna Wróbel a Anna Śiston stej z Kašubskeje přijěłoj. Tam, kaž powědatej, je zajim na Serbach „generelnje wulki“. Wosebje wćipnej běštej, kak tu serbšćinu dźěćom w kubłanišćach, ale tež zwonka šulow a pěstowarnjow dale dawaja. „Smój wjele nawuknyłoj, a snano móžemoj tomu přinošować, kašubšćinu na zakładźe naju nazhonjenjow w domiznje lěpje sposrědkować. Mjez młódšimi wobydlerjemi je tuchwilu mjenujcy chětro ćežko, wotpowědny zapal zbudźić.“