Ê Spokojna a dźakowna być je za mnje jara wažne. Małke wěcki wšědneho žiwjenja móža mi wjele mocy spožčić. Dźakowna sym za to, zo smědźachu naše dźěći wot naroda hač k šulskemu zachodej doma wotrosć, zdźěla škitane před medijowymi a towaršnostnymi wliwami, z kotrymiž mój mandźelski a ja přezjednaj njejsmoj. Dźakowna tež sym, zo smědźach swoje dźěći při wuwiću tak intensiwnje dožiwić. Rosćemy ze swojimi nadawkami, to móžu wobkrućić.

Za naju njeje ničo wosebiteho, zo mamoj šěsć dźěći. Njeje namaj přewjele, dokelž je so wšitko namakało. Wjeselo, stres, starosće k tomu słušeja a mje zesylnjeja. Wšědny dźeń ze šulskej wučbu, z hudźbnej šulu a mjeńšimi čestnohamtskimi nadawkami ma swój rytmus. Tež njewočakowanosće pola wosom ludźi njejsu njewšědne a maja so zmištrować.

Wot wčerawšeho w Kulowje zaso mócnje hejsuja. Karnewal ­steji na planje, póstniske wozy, kostimy a skupiny su spřihotowane. ­Z 22lět­nej Aleksan­dru Maternec ze Salowa, ­kotraž přisłuša Šunow­skej póstniskej holčej skupi­nje Mariposa, je so Jakub ­Langa rozmołwjał.

Aleksandra, kelko lět mjeztym po­la Ma­riposy sobu skutkuješ a kak tomu, zo ­jako Salowčanka w Šu­nowskej skupinje sobu skutkuješ?

To je moje štwórte lěto w tej hol­čej­ skupinje. Sym so přećelki, z ko­trejž hromadźe do šule chodźach, pra­šała, hač směm tam sobu činić, a smědźach.

Kak rěka lětuša tema?

Wona rěka Orient, štož je dobre wuchadźišćo za kostimy.

Radźi so wam kóžde lěto kostim, kotryž so k temje hodźi?

To je wšelako. Naša ideja lětsa bě hižo do wozje­­­wjenja temy kruta, ale připadnje so wona hodźi. Naj­časćišo so po wozjewjenju temy prěni raz zetkamy a zběramy ideje za kostimy, jeli hižo do toho tajku nimamy. Je pak tež hižo było, zo smy hnydom po póstnicach mysličku za kostim zrodźili, a tak bě wšojedne, hač so za temu hodźeše abo nic.