W Sulšečanskej pěstowarni „Dom palčikow“ je lětsa braška Tom ptaču hosćinu nawjedował. Njewjesta Lena a jeje nawoženja Luca běštaj kwasny por.
Foto: Christiane Noack
„Uhu, što sym słyšała“ a mnohe dalše ptačatka swjećichu w „Chróšćan kołću“ lětuši ptači kwas. Hačrunjež su časy měnjawe, hawron ze sroku kwasuje.
Ale kak je k tomu dóšło? Tak hotowachu so wosebje dźěći krušwiny, ale tež wšitcy druzy spočatk januara na ptači kwas. Štó ma njewjesta być? A rjenje bě widźeć, kak so wosebje holcy wjeselachu, na pisane fale, na narodnu drastu. Přihot w kołću; spěwać wo ptačkach a nawuknyć hrónčka, kiž ptači kwas wopisuja. Kwasna rejka njesmědźeše pobrachować.
Čim bóle so dźeń ptačeho kwasa bližeše, ćim njesćerpniše běchu tež dźěći. Hołk a tołk kaž w prawym kołću, hdźež so z pilnymi pčołkami jenož tak mjerwi. Rano mějachu hotowańče tuž ruce połnej dźěła. A tak buchu z holcow njewjesta, słónce a kwasni hosćo, wězo w krasnych šórcuchach a pisanych falach. Tež hólcy běchu swjedźensku drastu zwoblěkani. Nawoženja měješe samo kwěćel za swoju njewjestu.
Skónčnje wotewza nawoženja swoju njewjestu a poda so na wulku kwasnu pěstowarsku hosćinu.
Kóždolětnje přiwabja Wrócław syły turistow. „Kwětka Europy“, kaž bě britisko-pólski historikar Norman Davies město mjenował, ma cyle wosebite stawizny. Slědy měnjateje so narodnosće a kulturneje mnohotnosće su hač do dźensnišeho spóznajomne. W lěće 2016 bě metropola nad Wódru kulturna stolica Europy, z čimž je wona hišće bóle na so skedźbniła.