Dom­chowanku w pěstowarni swjećili

pjatk, 23. oktobera 2020 spisane wot:
Fota:Lenka JeškecW      nazymje sad a zelenina w našich zahrodach dozrawja. Tuž je nětko zaso čas domchowanki, hdźež móžemy so za wšitke płody a dobre žně dźakować. Tež w Budyskej pěstowarni „Jan Radyserb-Wjela“ swjećachu dźěći njedawno domchowanku. Kubłarka Lenka je wšitkim dźěćom předšulskeje skupiny korbik rozdźěliła, kotryž su kreatiwnje wobarbili a debili. Korbik wza­chu potom sobu domoj a jón na swjedźeń dom­chowanki zaso z płoda­mi pjelnjeny sobu přinjese­chu. Dokładnje sej wšitcy zhromadnje korbiki wob­hladachu a rěčachu wo tym, što su rozdźěle mjez sadom a zele­ni­nu. Dźěći poło­žichu płody na wulke blido a skła­dźe­chu je kaž mandala. To bě krasny wobraz. Zhromadnje spěwachu a dźakowachu so za bo­hate žně. Na přichodnym dnju płody pře­dźě­łachu a nawarichu sej dobru tomatowu poliwku. Wšitcy pilnje pomhachu. Jako cyble přihotowa­chu, ronješe so tomu abo tamnemu tež kapka sylzy. Jako bě poliwka skónčnje hotowa, dachu sej ju wšitcy zhro­madnje zesłodźeć. Lenka Ješkec

Wučbna hodźina we wsy

pjatk, 16. oktobera 2020 spisane wot:
Spočatk winowca wopyta 6. lětnik Ralbičanskeje šule zhromadnje z wučerjo­maj předmjeta techni­ka/kompjuter knje­zom Zahrodnikom a knje­zom Rjedu spedicisku firmu PILZtrans w Ral­bicach. Tam wob­hladachu sej šulerjo mjez dru­him telesko­powy nakładowak. Tak mó­žachu funkcije wšela­kich mašinowych elementow praktisce dožiwić. Šulerjo mě­jachu při tym wjele wjesela a dźakowachu so Pilcec swójbje za wučbnu hodźinu we wsy. tekst a foto: Jan Rjeda

Wjace wo Ćišinskim zhonili

pjatk, 16. oktobera 2020 spisane wot:

Fota: Jurij Bjeńš

Wutoru ty­dźenja přebywaštej rjadowni 4. lětnika Serbskeje zakładneje šule „Michał Hórnik“ z Worklec w Pančicach-Kukowje, zo byštej so tam na projekće wo Jakubje Barće-Ćišinskim wobdźělili. Organizowała bě jón za šulerjow Domowinska župa „Michał Hórnik“.

Skónčnje prózdniny!

pjatk, 16. oktobera 2020 spisane wot:
Rysowanka: Christin Lukašowa
(Katka leži we łožu. Mać přihotuje w kuchni snědań.) mać: (woła) Katka, stań, snědań je hnydom hotowa. Katka: (njewotmołwi, mać ju zas a zaso woła, skónčnje přińdźe a sydnje so mórko­tajo za blido) W prózdninach njemóžu so wuspać! mać: Je hižo pozdźe. Twój kakaw budźe zymny a warjene jejko tež. Katka: Sym pak hišće mučna. mać: Prózdniny su dołhe dosć a móžeš so kóždy dźeń wuspać. Katka: Što ha dyrbju cyły luby dołhi dźeń činić. mać: Dźensa móžeš ze mnu na zahrodźe jabłuka zezběrać, kotrež je wětřik wčera ze štomow storhał. Chcu jabłučnicu warić. Katka: (zdychnje) Hižo zaso jabłučnicu ... mać: (so smějkoce) Tebi by wězo lubšo było, hdyž bychu tam jenož spagetije rostli ... Katka: ... a šokolodźany lód. Katka: Dźi sama jabłuka zběrać. Ja budu tak dołho telewizu hladać. Přińdźe zawěsće zajimawy film. mać: Haj, haj, popołdnju a wječor tež zas. Katka: Ně, popołdnju póńdu k Madlence. Ta ma nowy kompjuter. mać: Ty derje wěš, što je ći nan prajił: Přewjele telewizu hladać čini hłupe. Katka: Domanic Beno ma telewizor samo w swojej stwě, a tón je lute jedynki na wuswědčenju měł.

Rozmołwa z rozžohnowacym so Budyskim tachantskim kantorom Friedemannom Böhme

Lětsa 1. nowembra rozžohnuje so Friedemann Böhme ze zastojnstwa jako kantor Budyskeje katolskeje tachantskeje cyrkwje a poda so na wuměnk. ­Alfons Wićaz je so z nim rozmołwjał.

Z kotrymi začućemi rozžohnujeće so po wjace hač 30 lětach kantorstwa?

F. Böhme: Sym jara dźakowny za to, štož sym tule w Budyšinje dožiwił. Sym dźakowny za hudźbu, kotruž móžach hrać abo dirigować. Sym jara dźakowny za wjele přećelow, kotrychž sym w tym času zeznał a sej zdobył. To su moje hłowne začuća. Na tamnej stronje so ­trochu starosću, přetož cyłe procedere mojeho naslědnika abo naslědnicy hišće wujasnjene njeje.

Sće zamołwity był za hudźbny přewod Božich słužbow a scyła za pěstowanje cyrkwinskeje hudźby we wosadźe. Jako sće zastojnstwo w Budyšinje nastupił, što sće sej jako wosebity nadawk stajił a sće jón zmištrował?

Pod nadpismom „Z kameru po Łužicy a do swěta won“ wěnuje so w nowej ­seriji Serbskich Nowin dr. Toni Bruk stawiznam serbskeho ­filma. Mjez ­druhim rozprawja wón w swojich ­wuwjedźenjach wo wosebitosćach a njewšědnosćach před a za kameru kaž tež wo wuwiću serbskeho ­filma ­hač do přitomnosće.

Słoharšćina

pjatk, 16. oktobera 2020 spisane wot:

W tutej kolum­nje powědaja štyrjo redakciji SN znaći mjezynarodni awtorojo, wotměnjacy so pod pseudonymom „prof. Wink“, jónu wob měsac wo swojich­ nazhonjenjach a dožiwjenjach we wobłuku zetkanja kulturow, identitow, rěčow a narodnych­ mjeńšin.

Prof. Wink je po cyłym swěće pućowała a w mnohich wšelakorych krajach bydliła. Přeco, hdyž je so do druheho kraja ­po­dała, spyta wona so sčasom přihotować a zakłady tamnišeje rěče wuknyć. Wona lubuje nowe rěče wuknyć a so do nowych kulturow zanurić. Bórze chce wjacore kraje we wuchodnej Europje wopytać. Je pak spóznała, zo njemóže započeć sej wjacore słowjanske rěče přiswojić. Što by potajkim najlěpša strategija była z tamnišimi ludźimi komunikować?

Wězo móhła so w jendźelšćinje rozmołwjeć. Přiwšěm so tójšto Słowjanow derje nječuje, hdyž jendźelsce rěča. Nimo toho wobknježa ju mnozy jenož na jara jednorym niwowje abo scyła nic. A chceš-li so tróšku do słowjanskeje kultury integrować, njeje jendźelšćina najlěpši srědk komunikacije.

Panorama Wernera Tübki w durinskim Bad Frankenhausenje wo Němskej burskej wójnje

Z aktualnych přičin je snano tón abo tamny lětsa runja dopisowarjej tohole přinoška swój planowany dowol we wukraju cofnył. Ćim bóle wabja w tukraju kónčiny w relatiwnej bliskosći. Jedyn tajki wjele lubjacy cil tule předstajimy.

Durinske městačko Bad Frankenhausen leži něhdźe 70 kilometrow sewjernje Weimara na južnej kromje Kyffhäuserskich horin. Porno južnej Durinskej leža tule mjez horami šěroke doły, a na wapnowc kaž tež šćěpjel bohata póda zemju wohrěwa, tak zo zdawatej so wegetacija a klima krajiny na lětnich dnjach samo trochu mediteranej być.

Ilustracija: Isa Bryccyna, wurězk z akwarela „Nazyma we Worcynje“ (2014)

Bywša briketownja powabliwy muzej

pjatk, 09. oktobera 2020 spisane wot:

Za 14 milionow eurow přetwarjenu Energijowu fabriku w Hórnikecach zjawnosći zaso spřistupnja

Sakski industrijowy muzej Energijowa fabrika Hórnikecy chce so wot 16. oktobra w cyle nowym swětle prezentować. Zjawnosći přistupne budu w něhdyšej briketowni najmoderniše wustajenske swěty ze swěcy, kowa a škleńcy, zwjazane z čerwjenocyhelowej industrijowej kulturu.

„Industrijowy ansambl briketoweje fabriki ze zawodnym sydlišćom Hórnikecy je so wot lěta 1990 na jónkrótnu pomnikowu městnosć we Wojerecach a Łužicy wuwił“, wuswětla Birgit Weber, přirjadnica Budyskeho krajneho rady. „Z projektom ,energijowe dwory‘ chcemy wuspěšny proces nětko rozšěrić, tworjo tak wosebitu městnosć žiweje industrijoweje kultury.“ Za 25 hektarow wulki areal a k tomu słušacy zjawnosći njepřistupny ­Čaplacy jězor je Budyski wokrjes jako wobsedźer z pomocu spěchowanskich srědkow wot lěta 2017 něhdźe 14 milionow eurow nałožił.

nowostki LND