Dźensa wječor zetkaja so w Berlinje bydlacy serbscy młodostni na konstitucisku zhromadźiznu towarstwa „Pawoł Nedo“. K tomu chcychmy wot studenta Clemensa Handrika, hłowneho iniciatora zarjadowanja, tróšku wjace zhonić a Milan Pawlik je so z nim rozmołwjał.

Što Was pohnuwa, so za serbske žiwjenje w stolicy angažować?

C. Handrik: Sym sej wulkoměsto Berlin wědomje za swój studij wupytał. Mjezynarodna atmosfera, žiwjenska dynamika, mnohotnosć kulturow – to wšo mje jara wabi. Tola serbske žiwjenje tež tu nochcu cyle parować. Hladajo na poměrnje wulku ličbu w Berlinje bydlacych młodych a staršich Serbow sym přeswědčeny, zo je to bjezdwěla móžne – dyrbimy je jenož zahibnyć. Mam wuski kontakt k druhim Berlinskim młodostnym a wšitcy smy sej přezjedni – chcemy tu aktiwnje serbsku community natwarić.

Što steji na agendźe dźensnišeje zhromadźizny?

Młodźinske dźiwadło Serbskeho gymnazija Budyšin při Němsko-Serbskim ludowym dźiwadle hotuje so na premjeru inscenacije „ChOROwNjA“, kotruž­ pjatk prěni raz w Budyskim Dźiwadle­ na hrodźe předstaja. Bosćan Nawka je so z nawodu skupiny a režiserom krucha Měrkom Brankačkom rozmołwjał.

Knježe Brankačko, titul zbudźa zaćišć, zo wěnujeće so z nowej inscenaciju dosć aktualnej temje ...

M. Brankačk: Wotmysł bě, zo so młodźina ze swětom po koronje zaběra. Swět do pandemije bě dospołnje hinaši, dźensa je dźeń a wrótniši. Tónle błaznosć chcychmy z dźiwadłowymi srědkami wotbłyšćować, a to po wašnju absurdneho dźiwadła. Nastała je kolaža scenow, kotrychž zakład tworitej hrě „Chory z wumyslenja“ Molièra a „Błudnica mr. Pilka“ Kena Campbella.

W připowědźi hry kaž tež na internetnej stronje NSLDź je rěčiće „dźiwadłowej terapiji“. Što mamy sej po tym předstajić?

Štóž tele dny z wotewrjenymaj wočomaj po Bóščanskej gmejnje jědźe abo nóžkuje, wuhlada tu a tam pyšene ­jehlinowcy. Milenka Rječcyna je so ­z iniciatorku Ilonu Blume rozmołwjała.

Zwotkel maće ideju za to, jehlinowcy w zjawnym rumje debić?

I. Blume: Přebywam ze swojim mandźelskim w dowolu rady na kupje ­Rujany. Na pućowanskej šćežce mjez ­Juliusruh a Glowe prěni króć widźachmoj, zo ludźo w adwentnym času jehlinowcy z kulemi pyšachu. To je so namaj spodobało a tuž sym před lětomaj prěni króć štomy w našej gmejnje pyšiła.

Steja štomy, kotrež pyšiće, wšitke w zjawnym rumje?

I. Blume: Ně, to nic. Tu a tam pyšu tež hałzy štomow na priwatnych ležownosćach, kotrež přez płót na drohu wisaja. Su to ležownosće swójbnych, přećelow a znatych. Mějićeljo dalšich ležownosćow njejsu so dotal přećiwo tomu wuprajili. Skerje so woni wjesela. Jedyn ­wobydler w Bóšicach bě samo chětro zrudny, zo njemóžu jeho štom hižo pyšić. Wón dyrbješe jón bohužel podrězać dać, dokelž bě štom chory.

Zwotkel maće kule, hable, hwězdy a dalše debjenki?

Towarstwo Pawk wuhotuje pod hesłom „Serbske bands & friends“ zajutřišim koncert ze skupinami JANKAHANKA, Logarhythmus a SerBeat w Chróšćanskej wjacezaměrowej hali „Jednota“. Bosćan Nawka je so ze Symanom ­Hejdušku, projektnym nawodu ­zarjadowanja, rozmołwjał.

Knježe Hejduška, što je myslička za zhromadnym koncertom třoch z najwuznamnišich serbskich skupinow minjenych lět?

S. Hejduška: Před něšto měsacami sym so z čłonami wobdźělenych kapałow rozmołwjał – wšako so wšitcy derje znajemy a smy hižo zhromadnje hudźili –, a smy zwěsćili, zo swjeća připadnje wšě tři skupiny lětsa 10. róčnicu załoženja. Z toho je wurostła z mojeho wida wulkotna ideja zhromadneho koncerta. Prašenje bě, štó jón organizuje, a njeje potajnstwo, zo so rady wo tajkele naležnosće staram. Dobrych nazhonjenjow z towarstwom Pawk w zwisku z předstajenjemi popoweje opery „Carpe noctem“ dla bě dalša kooperacija spěšnje dojed­nana, tak zo zabjeru Pawkojo rólu ofi­cialneho zarjadowarja. Trochu ćešo bě namakać wšitkim so hodźacy termin, ale čas mjez hodami a nowym lětom zda so mi dosć kmany być.