Młodźinske dźiwadło Serbskeho gymnazija při Němsko-Serbskim ludowym dźiwadle je tež z prapremjeru inscenacije „ChOROwNjA“ wuteptane puće wobešło a publikum z dwurěčnej sceniskej kolažu wužadało. Dołho trajacy přiklesk přihladowarjow swědči wo wospjet poradźenym eksperimenće.
Po „njesměrnje napinacymaj lětomaj“ chce Serbski ludowy ansambl ptači kwas zaso na zwučene wašnje ducy po Łužicy prezentować. Wječorny program budźe „absolutny nowum“.
Budyšin (SN/bn). „Leć ze mnu“, kaž programej za dźěći rěkaja, chcedźa 19. januara prěni raz předstajić, a to „po třoch lětach trajacym přetwarje zaso na našej žurli w Budyšinje“, kaž intendant domu Tomas Kreibich-Nawka na wčerawšej nowinarskej rozmołwje w Röhrscheidtowej bašće sprjewineho města podšmórny. Režijnu asistentku inscenacije Kristinu Nerád dopomina kruch „na dramu ‚Romeo a Julija‘, ale z dobrym wukóncom“. Libreto je spisała Cornelia Just, kotraž produkciju jako hóstna režiserka wuměłsce nawjeduje. Tohorunja jako hosćej buštaj komponist Andreas Grundlach a wuhotowar Tom Böhm angažowanaj.
Po loni jeničkim, ryzy wirtuelnje wuhotowanym zarjadowanju chce pianistka Heidemarja Wiesnerec swoje „Wosebite koncerty na spočatku lěta“ lětsa zaso na dohromady pjeć jewišćach w třoch zwjazkowych krajach a z publikumom wuhotować. Wospjet wopřijima program wjacore prapremjery twórbow serbskich komponistow.
Berlin (SN/bn). Zazběh twori koncert sobotu w 19 hodź. w Lipšćanskim Domje Schumanna. Slěduja prezentacije w Berlinskim Murjowym muzeju (15. januara), w Choćebuskej Wuměłstwowej hali Łužyca, w Budyskim Serbskim muzeju kaž tež na Wojerowskim hrodźe (20., 21. resp. 22. januara). Njedźelne zarjadowanja startuja stajnje w 16 hodź., hewak započinaja so stajnje w 19.30 hodź. Nimo Wiesnerec, kotraž koncertny rjad mjeztym 27. raz organizuje, zahudźa Christina Bylow na obowje a na jendźelskim rohu, Peter Jarchow na klawěrje a Mark Chaet na huslach. Wo dwurěčnu moderaciju postara so rozhłosownik Gregor Kliem.
Budyšin/Chrósćicy/Hochoza (SN/mb). Za 14. mjezynarodny folklorny festiwal Łužica 6. do 9. julija liča z 20 000 přihladowarjemi a cyłkownym etatom 300 000 eurow. Wot 50 skupin z wukraja, kotrež bychu so rady wobdźělili, chcedźa organizatorojo dźesać přeprosyć. Při tym hraje „spektrum temperamentow“ a zakótwjenje w etniskej mjeńšinje rozsudźacu rólu, praješe předsyda přihotowanskeho wuběrka Marko Kowar Serbskim Nowinam. Kaž w času do pandemije budźe znajmjeńša 600 sobuskutkowacych, połojca z wukraja. Woni wočakuja serbske ansamble ze wšěch regionow Łužicy. Program so w Budyšinje a na třoch statokach w Hochozy a na šěsć dworach w Chrósćicach wotměje. Zajimcy móža so běžnje pod informować.
Wo financowanje etata staraja so Załožba za serbski lud, kulturny rum, komuny a wopytowarjo ze zastupnym lisćikom. Lětuši festiwal je wosebite wužadanje: „Dyrbjachmy po pandemiji zaso pola nule započeć“, rozłoži Marko Kowar, a na přikład zwěsćić, hač wšitcy partnerojo z hospodarstwa hišće eksistuja.
Choćebuz (SN/at). Kraj Braniborska wotewrje jutře w Choćebuzu Łužiske kulturne koordinowanišćo. Nowe zarjadnišćo je wotnožka ministerstwa za wědomosć, slědźenje a kulturu. Jako bytostny wobstatk při zwoprawdźenju Kulturneho plana Łužica skutkuje wone jako šarněr mjez zjawnje spěchowanej kulturu a kulturnym a kreatiwnym hospodarstwom. Zdobom ma tworjenju syćow mjez kulturnymi akterami dopomhać.
Wotpohladane zhromadne dźěło je šěroko zapołožene. Wuske maja styki z Łužiskim hospodarskim regionom WRL, z akterami Łužiskeho festiwala, ze za kulturu zamołwitymi w Choćebuzu a wokolnych wokrjesach kaž tež z kulturnym rumom Hornja Łužica-Delnja Šleska w Sakskej być. Nowe koordinowanišćo ma podpěrać, zo Łužicu jako europsku kulturnu krajinu zaznawaja a wuwiwaja.
Braniborska ma kulturu za centralny motor strukturneho wuwića we Łužicy. Wona ma přinošować, regionalnu identitu a atraktiwitu tudyšeje krajiny wuměłstwa a kultury skrućić, nastorki posrědkować mjez druhim za wjace wobydlerskeho angažementa w regionje.
Prěnje zarjadowanje Zwjazka serbskich wuměłcow (ZSW) w nowym lěće bě zdobom zakónčenje wjace hač 24 měsacow trajaceje přestawki. We wobłuku mjeztym hižo sedmy raz wuhotowaneje literariskeje rozmołwy rjadu „tracTare“ diskutowachu minjeny pjatk něhdźe dźesać zajimcow w Budyskej Röhrscheidtowej bašće wo antologiji „Paternoster 9“.
Budyšin (SN/bn). Jako zazběh do diskusije poda Dietrich Šołta kompaktnu recensiju, wuzběhnywši wosebje „elegantne wuhotowanje“ knihi, wo kotrež bě so Isa Bryccyna postarała, a chwalo na přikład „žortne limericki w bjezporočnej serbšćinje z pjera Damiana Dyrlicha“, poetiske přinoški Źil-Francis Ketlicojc, Pětra Dźisławka a Maksa Bagańca kaž tež „derje pisanu“ prozu Patricije Kralec. Přitomnymaj awtoromaj Clemensej Bobce a Annamarje Zahonowej wobswědči wón „emocionalnje hnujace ekspresiwne sady“ resp. wurjadne „wopisowanje žiwjenskich wobstejnosćow z optimistiskim widom na woprawdźitosć“.