„Zabyta rjekowka humanitarneje pomocy“ steji na pomjatnej tafli za Marju Simonowu, kotruž wotkrychu minjeny pjatk na jeje rownišću w Drježdźanach-Johannstadće. Něhdźe 80 česćowarjow wuznamneje Serbowki bě so k swjatočnosći na pohrjebnišću swj. Trojicy zhromadźiło, mjez nimi społnomócnjena za naležnosće Serbow w sakskim statnym ministerstwje za wědomosć, kulturu a turizm dr. Madlena Malinkec a předsyda Domowiny Dawid Statnik. Předsyda sakskeho Čerwjeneho křiža Rüdiger ­Unger pokaza w swojim witanju na to, zo wotměje so počesćenje na Mjezynarodnym dnju hladarjow 12. meje, wšako bě Marja Simonowa pućrubarka mo­derneho hladanja chorych kaž tež Čerwjeneho křiža w Sakskej.

Dohlad do žiwjenja počesćeneje poda dr. Jürgen Helfricht, publicist z Rade­beula, kotryž dźěła na jeje biografiji. ­Pokazujo na pochad Marje Simonoweje ze serbskeje Janašec swójby w Dobruši pola Budyšina, je jemu w jednorych ­wjesnych poměrach wotrosćena žona „wobdźiwajomna Serbowka a Saksowka“. Kniha wo jeje žiwjenju a skutkowanju ma klětu wuńć.