W zymskich prózdninach čakaše na dźěći ­horta Serbskeje zakładneje šule Budy­šin zaso tójšto rjanych a zajimawych poskit­kow. Tónraz stejachu wšelake kubłanske na programje.

Tak wopyta jedna skupina 19. februara Serbski muzej. Knjeni Ošikowa wodźeše nas po wustajeńcy „Stary lud“. Podachmy so na časowe pućowanje do srjedźowěka a zhonichmy wjele wo prjedawšim žiwjenju Serbow.

Dalša skupina dźěše do hosćenca „Wjelbik“. Tu wita nas knjeni Lukašowa w serbskej katolskej dra­sće­. Wona předstaji nam hosćenc, jeho stawizny a rozkładźe nam tež wokno po­wě­sćow. Jako wosebity wjeršk smědźachu dźěći zhromadnje z Tomašom Lukašom słódnu jědź warić a ju po tym za rjanym krytym blidom woptać.

Srjedu a štwórtk zaběrachu so tři skupinki ze serbskimi powěsćemi wo Krabaće, błudničkach a připołdnicy. Najprjedy čitachu dźěći baje a potom smědźachu je tež tamnym dźěćom předstajić. To wobradźeše wšěm wulke wjeselo. Dale zhotowichmy z papjerca wšelake za Łužicu typiske tykowane chěže. Tež tu běchu dźěći jara kreatiwne a „natwarichu“ rjane domčki.