Statne dźiwadło Choćebuz inscenuje ze swojim lětnim spektaklom pod hołym njebjom serbsku powěsć

„Wot toho časa, zo za tele dźiwadło dźěłamy, pytamy stajnje za regionalnymi temami. W tym zwisku je powěsć wo Krabaće wězo wšo druhe hač njebliska“, powěda Franciska Benack, mjeztym hižo tři lěta skutkowaca jako jednaćelska dramaturgowka a ko-direktorka dźiwadźelenja w Choćebuskim statnym dźiwadle. Tuž bě za nju a jeje team ideja, předstajeć „Krabata“ we wobłuku lětnjeho dźiwadła, takrjec ze smjetanu do butrobasa. „So wě smy so najprjedy raz chětro nad tym dźiwali, zo njeje Choćebuske jewišćo w minjenych dźesać lětach tutu temu wobkedźbowało. Jako smój wuslědźiłoj, zo tomu tak było, smy so hnydom za to rozsudźili, tónle maćiznu inscenować!“