Na wopyće pola serbskeje angažowaneje kulturnicy Zale Cyžoweje w Chrósćicach

Zo su Chrósćicy tradicionalnje wusce zwjazane ze serbskim lajskim dźiwadłom, je znate. Pawoł Kmjeć je Chróšćanske lajske dźiwadło k wyšinam wjedł, publikum zawjeselił, ze wšelakimi inscenacijemi ludźi za narodne dźěło pozbudźił a jich k rozmyslowanju wo žiwjenskich połoženjach wjedł.

Serbowka, kotraž swjećeše njedawno sydomdźesaćiny a z mandźelskim Jurjom złoty kwas, z Chróšćanskej dźiwa­dłowej skupinu mjeztym nowe stawizny pisa. Zetkam so ze Zalu Cyžowej w jeje domje pod pomnikom za padłych pólskich wojakow, zo bych zhonił wo jeje zahoritosći,­ aktiwiće a swěrje k lajskemu dźiwadźelenju.

Kak je k tomule zapalej dóšło, što je ju za kulturne dźěło takle zahoriło?

„Poprawom bě to Pawoł Kmjeć, kiž je we mni prěnju škričku za dźiwadło zbudźił“, Chróšćanka powěda. „Běch wosom lět, jako wón mje a dalše Chróšćanske dźěći narěča w hrě ,Wichor a słónčne pruhi‘ sobu hrać. Słónčna róža bě moja prěnja róla. A dopominam so, zo je mi wulke wjeselo wobradźało na jewišću stać.“