Pod nadpismom „Z kameru po Łužicy a do swěta won“ wěnowaše so w ­seriji Serbskich Nowin dr. Toni Bruk stawiznam serbskeho ­filma. Mjez ­druhim je w swojich ­wuwjedźenjach wo wosebitosćach a njewšědnosćach před a za ­kameru kaž tež wo wuwiću serbskeho ­filma ­hač do přitomnosće rozprawjał. Po jeho smjerći 18. decembra zakónčimy serial z poslednim wot njeho hišće spisanym přinoškom.

W 1950tych lětach zadźiwani w šuli abo kružkach na to hladachmy, što nam nowy techniski nastroj „Projektor“ jako wobraz abo film na płachtu kuzła. Hustodosć běchu to fachowe filmy za chemiju, biologiju abo fyziku ... a k tomu hišće čornoběłe a bjez zwuka. Jenož te ridrowanje projektora rjadownisku rumnosć wupjelnješe. Ale widźachmy filmy, štož bě genialna wunamakanka ... Hišće pak nam njeswitaše, zo budźetej film a telewizija bórze jara bliskej našemu žiwjenskemu rumej w 2D, 3D a w formatach z mjenami, kotrež sej ani spomjatkować njemóžeš.

Hdyž čłowjek chce, móže cyłe kino w zaku měć ..., a jeli hdys a hdys njekedźbuje, zrazy do lampy abo do štoma, byrnjež film dawno hišće nimo njebył.