Budyšin (SN/bn). Orchester Serbskeho ludoweho ansambla je wčera na swojej žurli 1. sinfoniski koncert aktualneje hrajneje doby předstajił. Pod nawodom Katheriny Dickopf zahajichu hudźbnicy program z čućiwej interpretaciju „Serbskeje rapsodije D-Dur op. 63a za husle a orchester“ Bjarnata Krawca. Solist na wiolinje bě koncertny mišter SLA Miłosz Wieliński. Jeho pózdnjoromantiske koloratury tworjachu zajimawy kontrast k so zdźěla hižo impresionizma dótkacym elegiskim harmonijam, kotrymž předewšěm smyčkarjo dosć majestetiski raz spožčachu. Njezwučene wužadowanje posłužować cyły perkusiwny instrumentarij wot wulkeho bubona do zwonohry zmištrowaštej bubnarjej z brawuru. Po wašnju čěskeje narodneje šule zahra ćěleso na to „Elegiju“ Jurja Pilka we wobdźěłanju Jochena Hentschela. Kaž hižo w předchadźacej twórbje wopokaza so wušikna ručka dirigentki wosebje nastupajo precizne akcenty. Tohorunja wot Hentschela aranžowane „Šěsć serbskich rejow op.
Radwor (SN/bn). Serbske ludowe dźiwadło je předwčerawšim inscenaciju „Wulka wutroba“ premjernje na žurli hosćenca „Meja“ w Radworju předstajiła. Něhdźe 50 wopytowarjow powitawši podźakowa so dramaturgowka Hanka Jenčec „wosebje režiserej Clausej Trögerej, Měranje Cušcynej za přełožk originalneje hry Lutza Hübnera do hornjoserbšćiny“ kaž tež „Erikej Dolaće za režijny přewod“.
Činimy sej ćežko ze zeserbšćenjom swětoweje literatury. To je škoda, wšako je tež naša rěč w tym zmysle swětowa, zo njeje na swěće ničo, štož njeby serbsce zwuraznić móhł. Tajka twórba nowšeho časa je němska nowela Freda Uhlmana „Reunion“ z lěta 1971. Zo ma bjezdwěla globalny wuznam, pokazuje mjezynarodna rezonanca: Mjeztym bu twórba do wjac hač 20 rěčow přenjesena. Němska wersija bě Akademiji za dźěćacu a młodźinsku literaturu w požnjencu 1997 „kniha měsaca“. Lětsa w septembru wušła serbska wersija je z mojeho wida kniha lěta 2024.
Budyšin (CM/SN). Što činić z wuzběhanej zemju, kotraž so na twarnišću hoberskeho podzemskeho labora Astrocentruma Łužica pola Konjec nakopi? Tež za tute łoskoćiwe prašenje prezentowaše prof. dr. Günther Hasinger, designowany załoženski direktor nastawaceho wulkoslědźenišća, inowatiwne rozrisanje: Město, zo budźe njesměrnje wjele nakładnych awtow wokolinu wobćežować, poruča rodźeny Oberammergaučan, material za wožiwjenje želeniskeje čary wužiwać. Wón je pjatk jako referent w rjedźe „Budyske narěče“ wustupił. Mjeztym bydli z mandźelskej w Zhorjelcu, hdźež tuchwilu zarjadniski centrum noweje institucije w ramiku změny strukturow rosće. Prěni běrow Astrocentruma bu hižo loni nalěto we Wojerowskej radnicy wotewrjeny.
Choćebuz (NC/KP). Jubilejna 40. schadowanka steješe cyle pod hesłom „Wuměłstwo“. Tomu wotpowědowaše tež městnosć zarjadowanja, kotrež wotmě so wčera w Braniborskim krajnym muzeju za moderne wuměłstwo (BLMK). Po krótkim dwurěčnym witanju moderatorkow wječora Jany Herzbergerojc a Sophije Springerojc z Delnjoserbskeho gymnazija Choćebuz předstaji Serbski ludowy ansambl něhdźe sto hosćom wurězki z aktualneje inscenacije „Wulicowanje wó wóźe“. Rězbar Reiner Maria Matysik a Kathrin Geuther ze załožby swj. Mateja prezentowaštaj wuslědki projekta „Drogowarje mjazy swětami – Wuměłske wuzgónjowanja w pśisedleńskem kraju Bramborska“. Po krótkim hudźbnym intermecu ze spěwotwórcu Clara Werden wodźeštej moderatorce publikum do swěta moderneho, zdźěla abstraktneho wuměłstwa: Pod titulom „Fly Butterfly Fly“ předstaji režiserka a modowa designerka Wiete Sommer swoju interpretaciju serbskeje drasty w formje rejowanskeje performance k elektroniskej hudźbje.