Njeswačidło (SN/CoR). Swoju tradicionalnu nazymsku čitansku turneju je Ludowe nakładnistwo Domowina sobotu z 25. literarnej kermušu w Njeswačidle zahajiło. Nimale połsta zajimcow bě přeprošenje na jubilejne zarjadowanje do tamnišeho hosćenca „Wosobna korčma“ sćěhowało.
Bukecy (SN/bn). „Ha widźu-li ptačata ćahnyć“ bě prěni, hodźacy so spěw prěnjeho zarjadowanja lětušeho rjadu nazymskich koncertow. Ze započatkom kalendariskeje nazymy dožiwi něhdźe 70 zajimcow na žurli Bukečanskeho koncertoweho a baloweho domu wustup chóra Lipa pod nawodom Jadwigi Kaulfürstoweje. Pančičansko-Kukowske ćěleso předstaji w hodźinskim programje přerěz swojeho repertoira. Tón wopřijima nimo serbskich ludowych pěsnjow, kaž na přikład „Zahraj nam rejku“ a „A ženje ja njejsym tak wjesoły był“, wuměłske spěwy mjez druhim Korle Awgusta Kocora, Jana Pawoła Nagela a Jana Bulanka, tradicionalne čěske, morawske a słowakske štučki kaž tež nowše kompozicije Měrćina Weclicha a Křesćana „Jamesa“ Młynka. Najwjace přikleska wuwabištej „Běži woda, běži“ w dynamisce interpretowanej sadźbje Jurja Winarja a jenički němski přinošk „Ptači kwas“ w njewšědnym, tak mjenowany „Kwasny pochod“ Felixa Mendelssohna Bartholdyja citowacym wobdźěłanju Thomasa Gabriela.
Zhorjelc (SN/CoR). Wosebitej serbskej temje wěnowane zarjadowanje wotmě so wčera wječor we wobłuku 5. Zhorjelskeho fotoweho festiwala „Městna podawkow“. Zapřijate do festiwala je wustajeńca fotografa Serbskich Nowin Maćija Bulanka „Prjedy hač woteńdźeš“. Jeho portrety wšědnych nošerkow serbskeje drasty – nastate w lětach wot 1985 do 2010 – su tuchwilu widźeć w dwórnišću kaž tež w cyrkwi Našeje knjenje w Zhorjelcu. Tam bě wčera něhdźe 20 zajimcow, předewšěm fanow fotografije, přišło na čitanje a rozmołwu z fotografom a basnicu Róžu Domašcynej. Organist cyrkwje wobrubi zarjadowanje na zakładźe hudźby Měrćina Weclicha z CD, z kotrejž je Ludowe nakładnistwo Domowina w lěće 2011 wušłeje knihi k portretam wudospołniło. Z podobnymi hudźbnymi meditacijemi su do toho hižo někotre razy připołdnju do wustajeńcy w cyrkwi wabili.
Judith Kubicec skutkuje wot hrajneje doby 2018/2019 jako intendantka Serbskeho ludoweho ansambla. K zazběhej noweje sezony je so Bosćan Nawka z njej rozmołwjał.
Knjeni Kubicec, kajki je Waš cyle wosobinski a powšitkowny facit po prěnim lěće jako intendantka SLA?
Wuznamny serbski komponist a lawreat Myta Ćišinskeho Juro Mětšk swjeći lětsa swoje pjećašěsćdźesaćiny. Ze składnostnje wuhotowanym koncertom „Gesta – dych – kosmos“ počesćichu jeho spočatk meje na žurli Serbskeho ludoweho ansambla w Budyšinje. Nětko změja zajimcy zwonka Łužicy přiležnosć, swjedźenske zarjadowanje wopytać.
Berlin/Podstupim (SN/bn). Renoměrowany a na swojim polu wodźacy komornohudźbny ansambl unitedberlin prezentuje njedźelu, 22. septembra, pod nawodom Ericha Wagnera w 19 hodź. w Berlinskej wili Elisabeth tři kompozicije Mětška „SESTETTO“, „SYNDROM“ a „STIGMA“.
Michał Lorenc słuša k najbóle profilowanym serbskim jewišćowym wuměłcam druheje połojcy zašłeho kaž tež spočatka tutoho lětstotka. Dźensa swjeći rodźeny Slepjan wosomdźesaćiny.
Wuměłstwo hraješe w Lorencec swójbje stajnje wurjadnu rólu. Dźěd Michała bě wuznamny spisowaćel Jakub Lorenc-Zalěski, bratr Kito sta so z pućrubarjom moderneje serbskeje lyriki kaž tež z mostytwarcom rěč přesahaceje poezije na swětowym niwowje, dźowka Katharina je sej mjeztym wulke zasłužby na polu wuhotowanja kostimow a jewišćowych wobrazow nic jenož we Łužicy zdobyła.
Mnohe muziske talenty
Ducy do wjacezaměroweje hale „Jednota“ w Chrósćicach njedohladach so na premjernym předstajenju spočatk septembra jako prěnje dołheho rynka ludźi, kotřiž chcychu wšitcy na žurlu. Ně, wuhladach holcy, kotrež wuhotowane hižo z mikrofonowej techniku před Jednotu teksty a spěwy přeńdźechu. Přiwšěm mějachu chwile za přećelny postrow. Běchu to hłowne akterki, kotrež spožčeja swojemu šulskemu časej z projektom wosebitu notu. Mějach začuće, zo stejachu wšitcy w zhromadnosći přećiwo swojej njesćerpnosći před zarjadnišćom. A to so wupłaći. Hesło „zhromadnosć“ projekt – to hodźi so na tymle městnje hižo rjec – wuznamjeni. Hdyž so sto młodostnych a mnozy dorosćeni jako cyłk za jednu ideju horja, potom wurosće z toho wuspěch a připóznaće. A tale zhromadnosć bě w předstajenju začuwać. Wšako spóznachu přihladowarjo takrjec „swojich“, sobušulerjow, přećelow, dźěći abo wnučki na jewišću.