Wo tym rozsudźić, kotre dźěćo wě najlěpje čitać, je wobćežny nadawk. Derje čitać móc wšak k přećam kóždehožkuli dźěsća słuša. Što pak rěka w tymle konteksće „derje“ abo „najlěpje“ čitać móc? A njeje wažnišo, zo dźěći scyła čitaja? Wjacore razy sym na zarjadowanju Rěčneho centruma WITAJ pobyła, na kotrymž měrja so šulerjo 3. lětnika w čitanju serbskeje literatury. A kóždy króć sym wobdźiwała jury, zo je dobyćerjow scyła zwěsćiła. Ja nochcyła a njemóhła rozsudźić wo tym, kotre dźěćo je „najlěpje“ čitało. Přiwšěm je mi jasne, zo dyrbi jury rozsud tworić. Tuž je lětsa, runje tak kaž wšitke lěta do toho, na kóncu prawje rozsudźiła – přetož abo prajimy lěpje nažel, móže jenož jedna abo jedyn dobyć.

W našim kraju budźe lětsa zaso raz lud ličeny. Hinak pak hač pola swjateju Marije a Józefa, kotrajž dyrbještaj so do Betlehema na puć podać, přińdu dźensa ludźo do domu a so će prašeja, kak wulke je twoje bydlenje, do kotreje šule twoje dźěći chodźa, kelko měsačnje zasłužiš a bóh wě što hišće wšo wědźeć chcedźa. Štó dyrbi tele daty wo sebi přeradźić, je hižo postajene. Mnóstwo potrjechenych wobliči so po ličbje wobydlerjow w komunje. W gmejnje Pančicy-Kukow je jich na přikład 823, w Chróšćanskej 467.

Zo su tajke daty za wěste statistiske wobličenja trěbne, na tym lědma štó dwě­luje. Problematiske je, zo su trěbni dobrowólni pomocnicy, kotřiž dyrbja k ludźom domoj hić a so jich wuwoprašować. Za to dóstanu woni 450 eurow zaru­nanja. A runje tajkich pomocnikow namakać wopokaza so jako ćežke. Lědma štó je po wšěm zdaću zwólniwy, so ludźi we wsy – snano samo susodow – za jara wosobinskimi naležnosćemi prašeć, byrnjež hišće tak zaručene było, zo ma so wo zwěsćenych datach mjelčeć. Kóždy čłowjek drje je přirodnje kusk wćipny, ale něhdźe je tež raz wěsta hranica docpěta.

Formulacija nastupajo rozprawu wo połoženju serbskeho ludu w Swobodnym staće Sakskej w tudyšim Serbskim zakonju jeničce nadawk wopisuje. Wo tym, zo měli dopóznaća z dokumenta prawje bórze jednanja politisce zamołwitych sobu postajeć, w zakonju žana rěč njeje.

Štyri rozprawy su sakske knježerstwa na kóncu wólbnych periodow předpołožili a za to předewšěm z opozicije tójšto kritiki žnjeli. Bjezposrědnje na to reagować njebě zapósłančam a zapósłancam Sakskeho krajneho sejma scyła móžno. Hižo pjatu serbsku rozprawu z lěta 2017 mějachu parlamentownicy prjedy w rukomaj. Za nowu, šestu, pak po­dachu frakcije CDU, Zwjazka 90/ Zelenych a SPD termin, kotryž jim zmóžni woprawdźe jednać. A tón je jara nuzny, kaž bě na debaće krajneho sejma předwčerawšim, na dnju 74. róčnicy schwalenja prěnjeho Serbskeho zakonja 23. měrca 1948, słyšeć.

Znajeće spěw „Ein Lied geht um die Welt“, kotryž bě w meji 1933 w filmje ze samsnym titulom prěni króć zaklinčał? Lětsa zwjazuju jón z basnju, kotraž ma nimale samsne nadpismo, mjenujcy „Ein Gedicht geht um die Welt“. Z kotreje přičiny to činju? Sprěnja so awtor basnje, słowjensko-korutanski nakładnik Lojze Wieser, němsce a słowjensce praša, dokal dźemy? Zdruha je krótke duchowne rozestajenje z byćom čłowjestwa mjeztym wjac hač 180 króć w nimale 140 rěčach, narěčach a dialektach w blogu awtora publikowane. Střeća je ­baseń tež do hornjo- a delnjoserbšćiny pře­łožena.