Z kuchnje powabliwje wonja. Tež hdyž je po hodźoch, poskićataj Kathleen a Rainer Klümpel pječenu husycu přichodne njedźele w hosćencu na knježim statoku w Bóšicach.
Tak mjenowany njedźelny brunch z husycu je woblubowana alternatiwa za hospozy, kotrež nochcedźa po warjenju mjez hodami a Nowym lětom wospjet w kuchni stać, ale chcedźa so tež raz zapleńčić dać. Mějićelej Bóščanskeho hosćenca „Knježi statok“ Kathleen a Rainer Klümpel z pječenku wopytowarjow pohosćataj. Kuchar pjelni husycu z pječenymi slowkami, rózynkami, oranžemi, jahodami jałorca, jabłukom a dalšimi dodawkami. „Wšitko pak njepřeradźu, trochu potajnstwa dyrbi być. Přihotuju husycu skerje po tradicionalnym wašnju“, wjelelětny kuchar powěda. Předchadźace lěta pasechu so w adwentnym času wupožčene husy na zelenišćach ležownosće a přiwabichu wosebje dźěći. Loni pak husy pobrachowachu. Škitarjo zwěriny běchu sej přeli, zo husy na swojim domjacym ladku wostanu.
„Znowazjednoćenje Němskeje – són a woprawdźitosć“ rěka kapsna kniha z pjera Waltera Leonharda. Rodźeny Durinčan je 40 lět we Wětrowskej šamotowni dźěłał. Serbske Nowiny wozjewjeja jeho trochu wudospołnjene, wot Arnda Zoby a Friedharda Krawca z přećelnej dowolnosću nakładnistwa DeBehr zeserbšćene dopomnjenki.
Njepowalnje šulerjo hibanja Fridays for future kóždy pjatk za lěpšu klimu demonstruja. Greta Thunberg je přeco hišće jich wulki idol. Přiwšěm pak sami tak prawje njewědźa, što chcedźa sej wot politikarjow žadać.
Rěkam Lubina,
Lubina Lubinskec
Twoje mjeno je Twój wosud.
Rěkaš-li Kevin, Justin, Mandy, Maurice abo Chantal – škoda wo Tebje. Přepytowanja Oldenburgskeje uniwersity dopokazuja, zo samo wučerjo měnja, zo drje z Tebje ničo praweho njebudźe.
Bohudźak maja Serbja swój leksikon předmjenow z typiskimi serbskimi mjenami kaž Adolf abo Žaklin.
Burow w Berlinje hišće njewidźeli
Ratarjam po cyłej Němskej so hubjenje dźe. Woni zetkachu so njedawno w Berlinje, hdźež njejsu sej mjez sobu jenož swoje traktory pokazali, ale tež na swoju situaciju skedźbnili. Wulkoměšćanam pak skićeše njewšědna wukonowa
demonstracija jězdźidłow spodźiwny wobraz. Burow dźě znaja hewak z wusyłanjow telewizije, hdźež žiwjensku partnerku pytaja. „My was nasyćimy“ steješe na plakatach protestowacych.
Berlinjenjo so chětro dźiwachu. Wšako kupuja swoje zežiwidła
we wulkich kupnicach. Tajkich chaotow na traktorach,
kotrež cyły dźeń dróhi města zatykachu, hišće nihdy widźeli njeběchu.
Tež z Čorneho Hodlerja su so ratarjo z traktorami
do Berlina nastajili. Tam woni rozprawjachu, zo intensiwnje
na idejach dźěłaja, kak móhli ludnosć ze zežiwidłami
zastarać. Jedyn z tych, kotryž nochce mjenowany być,
je w běhu lětušeje hriboweje sezony předźěłane
pražene prawaki jako šnicle předawał. „Wšitko
bě rjenje zapakowane, ludźo ani widźeli njejsu,