Šulerjo Wyšeje šule „Dr. Marja Grólmusec“ Slepo dožiwichu minjene dny zajimowy medijowy camp. W Trjebinje zaběrachu­ so woni z filmowanjom a warjenjom.

Trjebin (hb/SN). Dźesać dźěći 5. a 6. lětnika Slepjanskeje wyšeje šule je so na lětušim medijowym campje zańdźeny tydźeń w Trjebinje wobdźěliło. Zaměr campa tónraz bě zdźěłać filmowe sekwency, kotrež zbližeja přihladowarjam wobrazy wo tym, kak běchu w Slepom něhdy warili­.

Što wučinja dobru poliwku? Na spočatku trjebaš wotpowědny recept. Dale pomhaja ći nazhonjenja tych, kotřiž su poliwku hižo warili, a wobrotniwy kuchar. Nic naposledk trjebaš tajkich, kiž wudźěłk woptawaja, jón posudźuja a pokiwy za polěpšenje dawaja. Tak so dobra poliwka radźi! Hakle potom móžeš ju druhim poručić. Hač so to tež w Delnjej Łužicy stanje, hdyž dźe wo to, „nawarić“ nowe šulske postajenje? Ći, kotřiž maja tam „poliwku“ na kóncu jěsć, čuja so tuchwilu z procesa „warjenja“ wumjezowani. Braniborske ministerstwo za kubłanje same swoju poliwku wari. Na kóncu chce je „jědźkam“ w Delnjej Łužicy před nós stajić z přispomnjenjom „smy zdokonjeli, wulaptać dyrbiće hornc sami“. Derje tuž, zo přichodni „jědźcy“ kucharjam z ministerstwa mutličku njepřewostaja. Woni dźě wědźa, zo poliwka hakle słodźi, hdyž ju zhromadnje wosłodźeja. Milenka Rječcyna

Zhorjelc (SN/MiR). Zapósłanc zwjazkoweho sejma Thomas Jurk (SPD) namołwja předewzaća, institucije a šule wokrjesa Zhorjelc, so prócować wo wuznamjenjenje jako „wukubłanski as 2017“. Z mytom, kotrež hospodarscy juniorojo Němskeje zhromadnje z juniorami rjemjesła a zwěsćenskeje skupiny INTER wupisaja, wu­znamjenja wosebity angažement we wukubłanju. „Naš zaměr je, zo ma kóždy młodostny w našim kraju swoju šansu na dobre wukubłanje“, Thomas Jurk po­twjerdźa. „Za to pak trjebamy angažowane předewzaća a iniciatiwy, kotrež so zahoriće za kwalitatiwnje wysokohódne wukubłanje zasadźeja.

Zo bychmy tónle angažement wotpowědnje hódnoćili a přikładne předewzaća předstajili, spožčamy wot lěta 1996 myto ,Wukubłanski as‘.“ Jurk měni, zo je w Zhorjelskim wokrjesu tójšto wukubłanskich zawodow, kotrež bychu sej tele myto zasłužili, „dokelž skića wučomnikam zajimawe pola nadawkow w mnohich branšach“.

Požadać móža so zajimcy hač do 31. julija na internetnej stronje www.ausbildungsass.de, hdźež su dalše informacije.

Wšudźe wone su, dźěći, kotrež zwonka swojeje wsy abo města serbsku rěč nałožuja. Jeno słuchać na nje dyrbiš. Tak hižo časćišo słyšach, zo před Budyskej lodarnju wuradźuja, kotru družinu sej popřeja. Tež w Čornochołmčanskim Krabatowym młynje­ a w Kamjenskim Muzeju zapadneje Łužicy dźěći serbsce rěča. W Stróžanskim Domje tysac hatow słyšach dźěći mjez sobu serbować, a to cyle wšědny dźeń. Dyrbiš jeno z wotewrjenymaj wušomaj po kraju chodźić, potom tele drohotne wokomiki dožiwiš. Tuž je derje, zo Serbja, skutkowacy w skerje němskich zarjadnišćach, na wědomje bjeru, zo dźěći tež w mjeztym němskorěčnej wokolinje serbšćinu wužiwaja, kaž při Němskopazličanskim haće. Derje tež je, zo kubłarjo njeposrědnje reaguja, zwěsćiwši, zo je mjez dźěćimi serbskorěčne. Tak so cyle přirodnje nowe serbskorěčne rumy tworja resp. stare wožiwja. Milenka Rječcyna