Z wočomaj Polaka na event hladane
Serbske Nowiny běchu wo swětowym zetkanju młodźiny w Krakowje kónc julija tohole lěta jako „wusahowacym dožiwjenju“ tež za něhdźe 70 serbskich młodostnych rozprawjeli. W Katolskim Posole pisachu někotři młodostni sami wo evenće, kotryž njeběše za nich zawěrno jeničce swjedźeń kaž někotryžkuli druhi, ale wuznamny a hłuboko sahacy podawk, w pomjatku zwostawacy. Budyskich katolskich seniorow pak njedawno zajimowaše, kak je pólski duchowny Grzegorz Malinowski, kiž skutkowaše do swojeho kapłanjenja w Budyšinje hižo jako farar dwě lěće we Worcynje, němskich młodostnych w swojej pólskej domiznje mjez wulkimi syłami młodeje křesćanskeje generacije ze 180 krajow dožiwił. Znaje dźě wón nětko dosć derje němsku mentalitu, kotraž so wot pólskeje chětro rozeznawa. „Za mnohich běše to jara dobra přiležnosć, Pólsku prawje derje zeznać“, wón wuzběhny. Zawěsće so tež tak předsudki złahodźeja.
Zwjazk seniorow wokrjesa z nowej předsydku
Dźěłowu rozprawu za minjenu wólbnu periodu 2013, 2014 a 2015 poda njedawno na wólbnej zhromadźiznje Njewotwisneho senioroweho zwjazka Budyskeho wokrjesa před 18 delegatami předsyda Ernst Brunner posledni raz. 83lětny chce po dźesać lětach čestnohamtsku funkciju złožić. Koncentrować chce so jenož hišće na 60 čłonow sylnu Njeswačansku skupinu, kotraž so tydźensce zetkawa. Byrnjež móžeše w rozprawje wjele pozitiwneho mjenować, je tola zludany, zo so falowacych pjenjez dla njeje móhło na twarjenju na Budyskej Löhrowej, hdźež ma seniorowy zwjazk swój domicil, nastupajo saněrowanja wjace zwoprawdźić. Annett Kluge poda wobšěrnu financnu rozprawu. W slědowacej diskusiji wuzběhny so wažnosć dźěła předsydstwa a přistajenych za seniorow a nuzne wabjenje nowych čłonow, dokelž je ličba zemrětych wulka. Jara pozitiwnje wuzběhny so tež hižo dwaceći lět trajacy kontakt do čěskeho Jabloneca k tamnišej skupinje seniorow.
Publikum na koncerće sobu spěwał
Pod hesłom „Spěw a swing“ přeprosy sej minjenu njedźelu muske spěwne towarstwo z Budestec na nazymski koncert muske spěwne towarstwo ze susodneje Hornjeje Hórki a sylnu formaciju dujerskich muzikantow ze Šěrachowa. Kapacita žurle wosadneho domu ewangelskeje cyrkwje běše z 140 ludźimi dospołnje wučerpana.
Chóraj přednjeseštaj znate němske domizniske, hońtwjerske, zabawne kaž tež ludowe spěwy. Tež zhromadnje z publikumom so po wupołoženych tekstach spěwaše. Hornjohórčenjo přednjesechu swój wuzrawjeny part ze znatymi melodijemi tehdyšich Comedian Harmonists kaž tež potpurij namórniskich melodijow. Chóraj zanjeseštej na kóncu zhromadnje „Chór zajatych“ z Guiseppe Verdijoweje opery „Nabucco“ a spěw na česć Chianti-wina. Chóraj dirigowachu Volkmar Bär, Marika Mathes-Hartmann kaž tež Martin Klampf, na keyboardźe jich Jan Chlebníček přewodźeše.
Před 60 lětami abituru złožili
W Čěskej na ekskursiji byli
Kóžde lěto přewjeduje Zwjazk serbskich rjemjeslnikow a předewzaćelow wjace- dnjowsku ekskursiju, zo bychmy so z hospodarskimi naležnosćemi w cuzbje kaž tež z tamnišej kulturu zeznajomili. Lětsa přebywachmy w susodnej Čěskej. Prjedy hač so prawje na puć nastajichmy, gratulowachmy w Radworju swojemu čłonej Tomašej Rječce k 60ćinam.
Naša prěnja stacija bě Liberec. Tam pozastachmy při knihowni, kotraž steji na městnje něhdyšeje židowskeje synagogi. Swojim 20 000 čitarjam poskića knihownja milion knihow. Wšědnje wopytuje tónle dom něhdźe tysac ludźi. Na lěwym boku je mała synagoga zarjadowana, słužaca židowskej wosadźe. Zajimawa je tež Liberecska radnica, kopija Wienskeje radnicy. Rozdźěl wšak je, zo ma jeničce tři wěže, Wienska pak pjeć.
Popołdnju docpěchmy Prahu a wiki „For Arch“. Na nich so tež serbska firma předstaja, a to na zhromadnym stejnišću Drježdźanskeje rjemjeslniskeje komory. Dalše firmy běchu z Lipska, Kulowa a Biskopic. Na Saksko-čěskim forumje spóznachmy, zo maja čěscy předewzaćeljo podobne problemy kaž my łužiscy, na přikład pobrachowacy dorost.
Přećeljo a swójbni kał tołkali
Spočatk winowca je čas, hdyž ludźo krušwy, jabłuka a winowe kiće šćipaja, hdyž morchej a běrny do pincy chowaja a kał předźěłuja. Módry a běły kał drje so zdźěla tež składuje, ale wulki dźěl běłeho kała předźěłuje so nazymu na kisykał. Čas mojeho dźěćatstwa běštej w zymje kisykał k wobjedu a kisała kórka k wječeri nimale jeničkej zeleninowej přiłoze. Zo je kisykał strowy, je dawno znate. Byrnjež sej dźensa kóždy kisykał we wobchodźe za poměrnje mało pjenjez kupić móhł, je w minjenym času samozhotowjenje kisykała w domjacnosćach přiběrało.
Tola hišće rjeńšo hač něhdźe doma w swojej kuchni je tołkanje kała we wjetšej zhromadnosći. To je Florian Rynč hižo před lětami spóznał. Tuž je tež minjenu sobotu znatych a přećelow k sebi na dwór přeprosył, zo bychu kał při lóštnej bjesadźe do keramikowych horncow tołkali. Ličba tych, kotřiž so spočatk oktobra w Rynčec něhdyšej bróžni zetkawaja, lěto wob lěto přiběra. Lětsa bě jich 28 ludźi. Što dyrbja woni sobu přinjesć? Swójbje abo potrjebje wotpowědowacy hornc, dobru naladu a pjenjezy za snadny obolus.
Rjanu bjesadu pěstowali
Nimale dwaceći Serbow zetka so zawčerawšim na mjeztym třeće serbske blido w Lipsku. Nimo dorosćenych witachu samo někotre dźěći w hosćencu „Café Grundmann“. Tónraz wuhladachu za blidom tež někotre nowe wobliča. Po tym zo bě so kóždy předstajił, móžachu so młodźi a starši we wosobinskich rozmołwach tróšku bliže zeznać abo prosće zaso jónu mjez sobu pobachtać.
Tež Sofija Lešawic jako sobuiniciatorka serbskeho blida bě z wothłosom přewšo spokojom. W februaru bě wona zhromadnje z Bibianu Bartec prěnje tajke zarjadowanje organizowała, w meji druhe, a to popołdnju. Tak chcychu wosebje swójby z dźěćimi narěčeć. Wutoru bě potajkim zaso wječorna zabawa.
Přichodne serbske blido planuja składnostnje 300. róčnicy studentskeho towarstwa Sorabija, kotruž swjeća Lipšćanscy Serbja 10. decembra po ekumeniskich kemšach w hosćencu „Ring Cafe“. Tam móža so potom zajimcy z tudyšimi studentami a něhdyšimi čłonami Sorabije rozmołwjeć. Sofija Lešawic
Putnica z wotewrjenym widom
Kłobuk přećiwo słóncu a wětrej na hłowje, nachribjetnik, kiž prawje na bjedromaj sedźi, lochku drastu woblečena a z posměwkom na wobliču – takle předstaji so njedawno Monika Gerdesowa, rozhłosowa žurnalistka z Chrósćic, w kruhu Budyskich seniorow katolskeje wosady. Domiznu sej z nohomaj wotkryć je jedyn z jeje zaměrow. Tak předstaji wona kartu Sakskeje a Saksko-Anhaltskeje, na kotrejž su stare Jakubowe puće zarysowane, wjeduce prěki přez Europu hač do španiskeho Santiaga de Compostela. Tam so zdawna row japoštoła Jakuba česćuje. Ale za nju kaž za mnohich druhich putnikow něhdy a dźensa woznamjenja krajinu pěši přeprěčić tohorunja změrowanje a zdobom rozmyslowanje wo žiwjenju a jeho zmysle.
Seniorojo SŠT w Pólskej byli
Při miłym septemberskim wjedrje podachu so wuměnkarjo SŠT na swoju dnjowsku kubłansku jězbu přez Běłu Wodu a Żary do Zieloneje Góry. Prěnje słowjanske sydlišćo bu tam pozdatnje w 10. lětstotku załožene. Měšćanske prawo bu jemu hakle 1323 spožčene. Zielona Góra je znata jako město wina. Prěnje pisomne naspomnjenje wo plahowanju wina pochadźa tam z lěta 1314.
Na spočatku wobhladachmy sej Palmowy dom, hdźež rostu mnohe eksotiske rostliny, předewšěm palmy. Z terasy na třěše škleńčaneho twarjenja mějachmy wulkotny wuhlad na panoramu města a na wokolinu.
Z młodym pólskim přewodnikom podachmy so do srjedźišća Zieloneje Góry. Nimo radnicy a dalšich historiskich twarjenjow wobhladachmy sej tam wot lěta 1746 do 1748 twarjenu tykowanu cyrkej, w kotrejž chowaja so mnohe drohoćinki. Konstrukcija Božeho domu dopomina na sławnu měrowu cyrkej w Świdnicy. Cyrkej bu, runje tak kaž konkatedrala swj. Jadwigi, dokładnje restawrowana.
Čěscy wučerjo na wopyće byli
Składnostnje šulskeho jubileja, kotryž tele šulske lěto na Budyskej Serbskej zakładnej a wyšej šuli woswjeća, zetkachu so wučerjo wobeju kubłanišćow k wosebitemu pedagogiskemu dnjej. Za to běchu sej kolegow a koleginy partnerskeje šule z čěskeho Jabloneca přeprosyli. Rano chór zakładneje šule hosći w Serbskim šulskim a zetkawanskim centrumje z pěsnjemi wutrobnje witaše a sej z nimi tež zhromadnje zaspěwa.
Nawodnica wyšeje šule Borbora Krječmarjowa, jeje zastupjerka Bernadet Kralowa kaž tež zastupowaca nawodnica zakładneje šule Andrea Recowa hosći tohorunja witachu a přeprosychu jich na wuchodźowanje po kubłanišćomaj. Tak zeznajomichu so čěscy kolegojo z twarjenjom horta, ze sportowej halu, internatom, někotrymi rumnosćemi zakładneje šule, z awlu, jědźernju a poschodom wyšeje šule.
