Po šćežce serbskich kralow pućowali
Bělšecy (SN/MkWj). Spěwarki a spěwarjo Radworskeho chóra Meja su sej minjenu njedźelu wulećeli. Tónkróć wjedźeše jich puć na horu Lubin južnje Budyšina, hdźež wobhladachu sej šćežku sydom serbskich kralow. Wěcywustojnje přewodźeštaj Radworčanow mandźelskaj Judit a Markus Heroldec z Bělšec. Ideju bě młoda Serbowka ze swojim mandźelskim wuwiła, złožujo so na serbsku baju, kotraž wo Lubinje jedna. Po baji je sydom serbskich kralow na sydom kamjeniskach sedźo wuradźowało, kak měli so potłóčowani Serbja Němcam wobarać. Při krawnej bitwje je wonych sydom serbskich kralow zahinyło. Kamjenje ze zornowca, na kotrychž běchu sedźeli, pokrywaja jich rowy. Nětko čakaja woni na dźeń, hdyž jich serbski lud wo pomoc woła.
Dyrdomdej z busom, ćahom a tramwajku truskalcow dla
Što činiš, chceš-li sej tunje sezonalne truskalcy kupić a zdobom dyrdomdej dožiwić? Najlěpje nastajiš so k susodej na wuchod – do Pólskeje. To dźě je jenož něhdźe połsta kilometrow z Budyšina. Njejědźeš pak z awtom, ně, to by přelochko było. Wšako maš hišće hinaše wobchadne srědki: bus, ćah a tramwajku.
Skupinarjo sej do Delnjeje Łužicy wulećeli
Po dlěšej přestawce organizowaše naša Domowinska skupina Komorow-Rakecy-Trupin lětsa zaso wulět. Tón wjedźeše nas njedawno do Delnjeje Łužicy.
Prěnja stacija bě Serbski muzej w Choćebuzu, hdźež nas Christina Kliemowa witaše. Wona pokaza nam wobnowjenu trajnu wustajeńcu z ćežišćemi wěra a nabožina, nałožki a narodne drasty kaž tež hudźba a wupućowanje. Jara zajimawa wustajeńca wobsahuje mjez druhim repliki a originale pismowstwa a ludoweho wuměłstwa kaž tež filmy.
Na to podachmy so do Dešna. Tam nam Babette Zenkerowa tamniši domizniski muzej ze swojej wobšěrnej zběrku na přikład narodnych drastow a domjaceje nadoby, sydlišćo Stary lud a wosadnu cyrkej pokaza a mnoho pozadkow rozłoži. Farar a sobuzałožer Domowiny Bogumił Šwjela bě so wo to postarał, zo běchu při wobnowjenju Dešnjanskeje cyrkwje tež serbske napisy zachowali.
Do zwěrjenca sej wulećeli
Runja lońšemu lětu su so seniorojo Worklečanskeje dnjoweje hladarnje „Při Krabatowym puću“ tež lětsa na zhromadny wulět podali. Minjene dny tak daloko bě. Na zachodne durje našeje dnjoweje hladarnje napisachmy rano cedlu, na kotrež steješe „Smy sej wulećeli. Jutře smy zaso tu!“.
Jako we Worklecach wotjědźechmy, běchu wobdźělnicy z prawom wćipni, wšako bě cil našeje wuprawy překwapjenka. Naš puć wjedźeše po rjanej łužiskej krajinje do Biskopic. Naš cil bě tamniši zwěrjenc. Wón njeje přewulki a tuž dosć přewidny, přiwšěm móžeš sej tam wjele rjaneho wobhladać. Při zachodźe na nas hižo młoda žona čakaše, zo by nas po Biskopičanskim zwěrjencu přewodźała.
Ze Sakskeje do Braniborskeje pućowali
Něhdy sušili, naselili a zawarili
Budyšin (CRM/SN). Na zarjadowanje w rjedźe Kofej w třoch je Serbski muzej znowa minjenu srjedu přeprosył. Na blidźe přihotowany pak njeběše ke kofejej tónraz słódny pjekarski abo samopječeny tykanc, ale nakrate běchu wšelake družiny chlěba a k tomu sydaše butra, měd, marmelada a domjaca kołbasa. Tema kuratorki Andreje Pawlikoweje dźě bě „Naslědnosć w domjacnosći – sušić, naselić, zawarić“. Wona zwěsća, zo „wjele z něhdyšeho so dźensa zaso wožiwja“. K tomu nima dom wězo jenož eksponaty w swojim składźe. Wona składźe nowše knihi na blido a bě sej tohorunja swětłowobrazowy přednošk zdźěłała.
Serbscy rjemjeslnicy na zhromadnej wuprawje byli
Čłonojo Zwjazka serbskich rjemjeslnikow a předewzaćelow z předsydku Moniku Cyžowej kóždolětnje kubłansku wuprawu přewjeduja. Njeje to jenož kubłanska jězba, ale tež wutrobne zetkanje sobustawow. Woni so wobstajnje zetkawaja, nawjazuja nowe přećelstwa a wobstejace skrućeja a pohłubšeja. Stajnje knježi dobra atmosfera. Njedawno překwapi nas předsydka ze słódnej jědźu wonka w přirodźe a dožiwichmy zajimawy program wo nastaću briketow.
Kolesa transportowachmy ze swojimi awtami do Łaza. Wottam kolesowachmy do Hórnikec. Tam dožiwichmy zajimawostki wo nastaću briketow. Krosnowachmy na najwyši poschod bywšeje briketownje a wobdźiwachmy staw historiskeje techniki. Po tym swačachmy wonka w přirodźe.
Na wodźenju wo 600lětnych stawiznach wsy zhonili
Wobydlerjo Lejna su minjenu sobotu 600lětne wobstaće swojeje wsy swjećili. Swjatočnosć započa so popołdnju z historiskim wuchodźowanjom po wsy. Benedikt Cyž, mjez Lejnjanami mjenowany „wjesny chronist“, wjedźeše nas podłu Wysokeje dróhi, něhdyšeje wikowanskeje dróhi a powědaše zahoriće wo kublerjach a wulkoležownosćach, wo njesprawnych zdźědźenjach wulkeho kubła dźowkam, dokelž njebě synow, wo znjezboženych planach młynskeho twara, wo „piwowej zwadźe“, kotraž nasta, jako wobydler swój dom njeprawnisce na gmejnskich płoninach natwari, tam pućowacym piwo a palenc předawaše a z tym 500 metrow zdalenemu oficialnemu předawarjej konkurencu činješe.
Z dudami so zeznajomili
Wjace hač 60 šulerjow je na mjezynarodnym dnju dźěsća Wojerowskeje zakładneje šule „Handrij Zejler“ Wojerowski Domowinski dom wopytało. Ze swojeho kubłanišća sej tam pěši dóńdźechu, zo bychu dožiwili projekt „Dudy tu a tam“. Za to přihotowaštaj rěčnaj motiwatoraj Lucian Kaulfürst a Marija Šołćic pokazku wo dudach. Dźěći móžachu spóznać, zo mamy w Serbach a druhich ludach wjac hač 20 wšelakich dudow w europskich krajach.
Na hrajkace wašnje, ale tež z narokom, wozrodźić, kubłać a zbudźić zajim, zaběraše so pilotowa faza tutoho projekta ze wšěmi čłowječimi zmysłami: dudy słyšeć, je přimnyć směć, geografiske rozeznawanje wšelkich dudow, serbski spěw a reja. Tole dožiwichu dźěći w třoch poskitkach w bróžni, ale tež klubownja pod teptanjom rejwarkow a rejwarjow ržeše. Woni zarejwachu serbsku reju Katyržinku runje tak kaž bretonisku Gavotte. A sobu dom wzali su sebi wšitcy prózdninski zešiwk, zhotowjeny za tutón projekt.
Po mejemjetanju přihotuja so na dalšej wjerškaj
Na krasnej swjatkownej soboće swjećachu tež w Hórkach mejemjetanje. Po tym zo bě meja padnyła, dwanaće porow dźěći a młodostnych srjedź wsy zarejwa. Pola dźěći běše John Jödicke najspěšniši běhar a wuzwoli sej Claru Bětnarjec jako swoju kralownu. Pola młodostnych buštaj Jan Zarjeńk a Ida Harttrumpfec mejski porik. Wšitke holcy běchu sej serbsku narodnu drastu woblekli. Po mejskich rejach předstajichu wjesne dźěći wopytowarjam pisany nalětni program. Wječor zahudźichu z Hórkow pochadźacaj Cyžec bratraj Dawid a Krystof kaž tež Tomaš Hejduška a Clemens Mark serbske a němske pěsnje. Při tym knježeše mjez wjesnjanami w stanje při wohnjowej woborje krasna nahlada. Mejemjetanje je wjesne towarstwo „Při skale“ zhromadnje z Hórčanskim młodźinskim klubom organizowało.
