Klóšter Marijina hwězda w Pančicach-Kukowje stara so tuchwilu nimale wšědnje wo nowosće. Hakle zawčerawšim přepodachu w Lipju nowy móst. Nětko je klóšterska pjekarnja přichodny projekt.
Pančicy-Kukow (SN/MWj). Na dworje klóštra Marijineje hwězdy w Pančicach-Kukowje často rjemjeslniske awta tam a sem jězdźa, dokelž so to abo tamne twari abo porjedźa. Po jutrach budźe jich najskerje hišće wjace, přetož potom započnu klóštersku pjekarnju přetwarjeć. Kaž překupski nawoda klóštra Chrystof Mikławšk zdźěla, stanje so to we wobłuku kooperaciskeho projekta „Educatio, Repetitio, Labora“ (wukubłanje, nazhonjenje, dźěło), w kotrymž dźěłatej zhromadnje dźěłarnja swjateho Michała w Pančicach-Kukowje a pólski Wustaw powołanskeho aktiwizowanja w Świerzawje pola Jelenjeje Góry.
NaBudyšin (CS/SN). Kak dale z lěkarskim zastaranjom ludnosće na wuchodźe Sakskeje? Wo to dźěše tydźenja w Budyskim Serbskim domje. Zapósłanc SPD w Sakskim krajnym sejmje Harald Baumann-Hasske bě sej kompetentnych rozmołwnych partnerow na diskusiju přeprosył.
Předsyda zjednoćenstwa kasowych lěkarjow Sakskeje dr. Klaus Heckemann rozłoži, zo je „na papjerje“ wuchod Sakskeje z lěkarjemi runjewon žohnowany, zo pak woprawdźitosć cyle hinaša wupada. Runje we wjesnych kónčinach wšudźe lěkarjo pobrachuja. Porno tomu tójšto lěkarjow w rentowej starobje přeco hišće dale dźěła.
Wjele ludźi je předwčerawšim popołdnju móžnosć wužiwało a so w Kamjenskej chorowni maltezow swj. Jana po tamnišej paliatiwnej staciji rozhladowało.
Kamjenc (aha/SN). Před pjeć lětami zarjadowana „Stacija Rafaela“ w Kamjenskej chorowni swj. Jana ze swojej agilnej wobsadku składnostnje póndźelneho dnja wotewrjenych duri přeswědčiwje pokaza, zo je tež tajkemu wužadanju zrosćena. Něhdźe 1 200 pacientow su tam wot časa załoženja zastarali. Nazhonita paliatiwna lěkarka dr. Cornelia Meißner, nawodna sotra stacije Karin Lauke kaž tež tam dźěłace dalše sotry móžachu mnohich wopytowarjow přeswědčić, zo njeje paliatiwna stacija městno smjerće. Wěnować so ćežko schorjenym, zo bychu jich bolosće znjesliwe byli, njetrjebawše čwěle so wobešli a zo bychu choremu přiwšěm wysoku žiwjensku kwalitu zaručili, wobhladuja wšitcy na staciji jako najwažnišu zasadu swojeho dźěła.
Pančicy-Kukow (SN/MWj). W bywšim bydlenskim domje na tak mjenowanym Kukowskim dworje so připowědźeja klětu a 2021 wobšěrne twarske dźěła. Klóšter Marijina hwězda móže tam přidatne wučbne rumnosće za swoju spěchowansku šulu wutworić. Dohromady chce klóšter za nje w přichodnymaj lětomaj nimale 700 000 eurow nałožić.
Za projekt je přirjadnica Budyskeho krajneho rady Birgit Weber abatisy Gabrieli Hesse minjeny pjatk spěchowanske přizwolenje přepodała. Srědki pochadźeja z programa „Witalne wjesne srjedźišća“ sakskeho ministerstwa za wobswět a ratarstwo. Tak spěchuje wone 75 procentow twarskich kóštow, potajkim něšto wjace hač 510 000 eurow. Kaž zarjadniski nawoda klóštra Chrystof Mikławšk rozłoži, nastanu w dotal njewužiwanym domje mjez druhim rumnosće za ručne dźěło. Tak so wuměnjenja za šulu jara polěpša.
To je dobra powěsć wšitkim, kotřiž so hdys a hdys po Lipju w Pančicach-Kukowje wuchodźuja, zo chce tamniša dźěłarnja swj. Michała z pomocu mjezu přesahowaceho projekta tam zaso móst přez Młynsku hrjebju k pomnikej Jakuba Barta-Ćišinskeho natwarić. Něhdy mějachu tam samo wjacore mosty, naposledk jenož hišće jedyn. Ale tež tón bě po lětach dodźeržany, tak zo dyrbjachu jón wotstronić. Mjez tymi, kotřiž so nětko na nowy móst wjesela, su tohorunja čłonojo Domowinskeje skupiny Pančicy-Kukow. Woni mjenujcy dwójce wob lěto – krótko do jutrow a krótko do klóšterskeho swjedźenja – kołowokoło pomnika Ćišinskeho rjedźa. Minjene lěta dyrbjachu sej stajnje prowizoriski mosćik stajić, zo móhli zhrabane lisćo při pomniku na tamny bok hrjebje dowjezć, hdźež wšitko na připowěšak składźechu. To póńdźe po nowym mosće zawěsće jednorišo.
Marian Wjeńka
Pančicy-Kukow (RL/SN). Tři dny dźěłachu zbrašeni dźěłarnje swjateho Michała w Pančicach-Kukowje a Wustawa powołanskeho aktiwizowanja w Świerzawje blisko Jelenjeje Góry zhromadnje na drjewjanym mosće. Tón chcedźa w Lipju nad Młynskej hrjebju připrawić a tak přistup k pomnikej Jakuba Barta-Ćišinskeho zaso wolóžić. Hižo wjacore lěta tam žadyn móst njeje. Wjace hač dźesać zbrašenych z Pólskeje a Němskeje je minjeny tydźeń pod nawodom Steffena Wjacławka drjewo šmirglowało a barbiło. Tak zmištrowachu woni praktikum we wobłuku projekta „Educatio, Repetitio, Labora“ (wukubłanje, nazhonjenje, dźěło), kotryž Europska unija spěchuje. Wotpowědny kooperaciski program Interreg mjez Pólskej a Sakskej, při kotrymž dźe wo kubłanje zbrašenych w euroregionje Nysa, traje hišće hač do klětušeho.
We wobłuku tuchwilneho wuměłstwoweho projekta „Swětło pozbudźa“, kotryž běchu popjelnu srjedu w Budyskej tachantskej cyrkwi zahajili, wotmě so minjenu sobotu w tudyšej Serbskej cyrkwi wosebita duchowna hudźba. A wona je njewšědnje wjele wopytowarjow do Božeho domu přiwabiła.
Budyšin (CRM/SN). Zajim na hudźbnym nyšporje w cyrkwi Našeje lubeje knjenje do prěnjeje póstneje njedźele běše dosć wulki. „Dajmy so zaso k rozmyslowanju pozbudźić“, praji tachantski farar, dekan Wito Sćapan, při serbskim a němskim witanju. A wězo běchu interpreća kaž magnet skutkowali. Nimo Anny Batz (spěw), Philippa Adama (gitara) a Terenca Lohra (bijadła) běchu to předewšěm Jan Brězan za e-pianom, Józef Brězan jako dalši gitarist a cyrkwinski hudźbny direktor Friedemann Böhme na pišćelach, kotřiž njeběchu jenož Budyšanow, ale tež mnohich fanow ze serbskich wsow přiwabili. Nimo toho bě to zdobom jedyn z mnohich přinoškow k wobšěrnemu ekumeniskemu projektej „Swětło pozbudźa“.
Lubij (AK/SN). Rěčne znajomosće, krute trajne dźěło a kulturne zetkanja su připućowarjam kluč za poradźene zarjadowanje. To su prěnje integraciske wiki Zhorjelskeho wokrjesa wčera w Lubiju wuwědomili. W tamnišej wikowej hali bě 60 wustajerjow z hospodarstwa, kubłanja, zarjadnistwa, towarstwow a zwjazkow. Hesło rěkaše „Přińć a we wokrjesu Zhorjelc žiwi być“. Patronat přewzała bě Petra Köpping (SPD), sakska ministerka za runostajenje a integraciju.
Wjele lět su swójby w Pančicach-Kukowje a wokolinje dźěći z Černobylskeho regiona hospodowali. Nětko Kamjenske Černobylske towarstwo znowa hóstne swójby pyta.
Kamjenc (SN). Dwaceći dźěći ze zaprudźenych wsow běłoruskeho wokrjesa Buda-Košeljowo přežiwi lětsa w lěću na přeprošenje Kamjenskeho Černobylskeho towarstwa tři tydźenje w Kamjencu jako dožiwjenjowpołny prózdninski čas. Runja zašłym lětam budu so wone při sportowych a druhich zaběrach wočerstwjeć, podadźa so na wulětaj do Drježdźan a do Sakskeje Šwicy, pućuja do wokoliny Lessingoweho města a dožiwja zajimawe zetkanja z němskimi kaž serbskimi dźěćimi.