Kruch awtorki Esther Undisz „Šěrcec Hanka“ po motiwach Jurja Kochoweje nowele dožiwi 12. februara swoju prapremjeru w Budyskim Němsko-Serbskim ludowym dźiwadle. Cordula Ratajczakowa je so z režiserku, kotraž z Choćebuza pochadźa, rozmołwjała.

Kak jara maće so po předłoze Kocha?

E. Undisz: Dźakowano jemu dźensa docyła na Hanku Šěrcec dopominamy. Přiwšěm bě mi po lekturje jasne, zo mje dźensa něšto hinaše zajimuje. Što móžemy hišće wuslědźić wo najskerje wot nacijow zamordowanej katolskej Serbowce židowskeho pochada? Tak nasta plan, jeje stawiznu – kaž by so stać móhła – rekonstruować. Njejsym stawiznarka, sym pak so na historiske slědy podała, tež na zakładźe rešeršow stawiznarjow, kaž staj to Alexander Pólk, kiž je jako student seminarske dźěło wo žiwjenju Hanki Šěrcec spisał, a prof. dr. Hermann Simon, kiž w němskorěčnej noweli dosłowo podawa. Wužiwamy w kruchu tež fota Hanki Šěrcec, kotrež je nam Jěwa-Marija Elic přewostajiła. Jeje nan bě Šěrcec statok přewzał, a wón spisa tež swoje dopomnjenki na młodu holcu.

Što dźensa wěmy?