We wobłuku akciskich tydźenjow za žony­ je so w Budyskim žónskim centru­mje kofejownja powědanja wotmě­ła. Tema­ běše kubłanje jako kluč za samopostajeny přichod. Milenka Rječcyna je so­ z Eriku Bulankowej rozmoł­wjała.

Hižo mnohe lěta angažujeće so za ku­błanje dźěći w Keniji. Čehodla?

E. Bulankowa: Moja mać, Karin Roth, je w 1990tych lětach počała so za ku­błanje dźěći w Africe angažować. Mjeztym činju to ja jako předsydka towarstwa, runja jej w towarstwje „Kenia dźěći, kubłanje a wěda“. Njeje tomu wšudźe na swě­će tak, zo maja dźěći šansu, swój při­chod­ same postajować. To chcemy z našim towarstwom pomhać změnić a za to zběramy pjenjezy.

Što sće přitomnym sposrědkowali?

E. Bulankowa: Smy pokazali film wo spočatkach angažementa mojeje ma­ćerje a mojeho nana. Tehdyša chudoba ludźi je přitomnych hłuboko hnuła. Smy wjesołi, zo móžemy wjacorym dźěćom a młodostnym z pomocnymi srědkami wopyt šule zmóžnić. Wosebje wažne pak je, zo móža wone po wuchodźenju šule po wosom abo dwanaće lětach zahajić wukubłanje abo studij a tak pozdźišo pomhać swój ródny kraj dale wuwić.