Wot zašłeho pjatka hač do tuteje njedźele wotměwa Serbske šulske towarstwo (SŠT) rěčne a prózdninske lěhwo we Wodowych Hendrichecach. Milenka Rječcyna je so z nawodnicu Marlis Młynkowej rozmołwjała.
Kelko dźěći je so lětsa přizjewiło?
M. Młynkowa: Přizjewiło je so lětsa 90 dźĕći a wone su so wšitke sobu na puć podali. W cyłku mamy a změjemy tež klětu sto městnow. Tale ličba je so w zašłych lětach jako dobra wopokazała.
Zwotkel dźěći přichadźeja?
M. Młynkowa: Mjez nimi su šulerjo bywšeho 4. do 7. lětnika. Woni chodźachu do zakładneje šule Ralbicy, Worklecy, Radwor, Chrósćicy a Pančicy-Kukow kaž tež do wyšeje šule Radwor, Worklecy, Ralbicy a do Budyskeho Serbskeho gymnazija.
Hłowne ćežišćo poskitka je, přidatny serbski rěčny rum wutworić. Kotry rěčny niwow dźěći maja?
M. Młynkowa: Wjetšina dźěći rěči na maćernorěčnym niwowje. Mjez nimi pak su tež serbšćinu wuknjacy. Rěčimy serbsce, tež hdyž tu a tam němsku wotmołwu abo prašenje słyšimy. Štož mje jara wjeseli je, zo dźěći z Radworja samozrozumliwje serbsce rěča.
Što wšitko planujeće?