Z wudaća: pjatk, 13 oktobera 2017

Wokrjesne pokalne koło

Na wokrjesnej runinje wuhraja druhe hłowne koło wo wokrjesny koparski pokal. Sobotu w 15 hodź. hraja na přikład Pančičanscy koparjo w Kubšicach přećiwo hrajnemu zjednoćenstwu Kubšicy/Bukecy a njedźelu w 15 hodź. wočakuje druhe mustwo SJ Chrósćicy wokrjesneho wyšeho ligista ST Drohotku Ramnow. Pokalny duel Motor Kumwałd – Sokoł Ralbicy/Hórki wuhraja 31. oktobra w 14 hodź.

Běh přez zadźěwki

Sportowe towarstwo TV Biskopicy přewjedźe 14. oktobra štwórte wubědźowanje Schiebock-běha ekstremnje 4.0. Štyri kilometry dołha kołočara powjedźe ze stadiona Wesenitzpark do měšćanskeho lěsa a zaso wróćo. Tam dyrbja wobdźělnicy tež zadźěwki přewinyć. Hłowny běh na 8 km startuja w 14.45 hodź., wurisani za dorost w 13.30 hodź. (0,9 km) a w 14 hodź (4 km).

Jürgen Croy w Dźěži

Dalši sportowy forum budźe 23. oktobra wot 18.30 hodź. we wjesnym hosćencu w Dźěži (Diehsa). Budyski sportowy reporter Hanspeter Benad je sej po Peterej Ducce a Marcelu Reifu nětko Jürgena Croya přeprosył. W předpředani dóstanjeće zastupne lisćiki pola Hanspetera Benady pod čisłom 03591/40118.

Kónctydźenska kopańca

14.10. 14:00  Jednota Kamjenc

Jitk/Nowoslicy (aha/SN). Ludźo w Delanach słyšachu wčera popołdnju sirenu wuć. Alarmowani buštej wohnjowej woborje z Konjec-Šunowa a Ralbic, a to nic k wohenjej abo wobchadnemu njezbožu. Wojerowska centrala je alarm wuwowała trěbneje techniskeje pomocy při wuchowanju skotu dla. Wuchować mějachu wódneho buwoła, kiž bě so wo napjatu odyseju postarał.

Jitkowčan Enrico Pilz je so před lětom rozsudźił plahować buwoły, wědźo, zo njeje jenož mloko, ale wosebje tež mjaso tejele wosebiteje družiny howjadow mało cholesterina dla wo wjele strowše, ale tež słódniše. Kaž stajnje běše tež minjenu póndźelu na wobrodźenej pastwje za Jitkom jeho pjeć jednolětnych buwołow – štyri žónske a poł tony ćežki byk. Jemu drje so na pastwje njelubješe a tuž so wudoby. Wšo pytanje njebě wuspěšne. Připadnje pak wuhlada jeho Łazkowčan Dierk Šewc w lěsu za Łazkom.

Darmotne parkowanske městna su w Budyšinje požadane. Wšako jězdźi tu wjele ludźi, tež do serbskich institucijow, na dźěło a dyrbi něhdźe swoje awto­ přez cyły dźeń wotstajić móc.

Budyšin (SN/mwe). Za Budyskich wobchadnych wobdźělnikow drje je dźensniši „pjatk tón třinaty“ skerje radostny dźeń. Wšako su Schillerowe zelenišća po zakónčenju wobšěrnych dróhotwarskich naprawow za wobchad zaso wotewrjene. Na­jebać to pak maja so Budyšenjo a dojězdźowarjo z tym bědźić, zo je wot zaš­łeje póndźele Lessingowa dróha zawrjena. Mjez Wallskej a Tuchorskej ma so asfaltowa woršta wuměnić. Tuž njemóža tež tam bydlacy swoje jězdźidło wotstajić a pytaja sej druhdźe městno. Kaž pak André Wucht z měšćanskeho zarjadnistwa zdźěla, móža tam při přihódnych wjedrowych wuměnjenjach přichodny tydźeń zaso awta bjezbłatnje parkować.

Na Budyskim Třělnišću je „Cirkus Busch“ swój wulki stan nastajił. Z teje přičiny je jedne z najwjetšich naměstow Budyšina wot přichodneje póndźele hač do 29. oktobra zašlahane a njehodźi so jako parkowanišćo wužiwać.

W kuchni woheń zhašeli

Kamjenc. Z dotal njeznateje přičiny je so zawčerawšim popołdnju w bydlenju w Kamjencu kuchnja paliła. Jara spěšnje běchu zawołani wohnjowi wobornicy města přichwatali a płomjenja z C-rołu a pod škitom dychanja zhašeli. Woby­dlerka bydlenja a dalši wobydlerjo domskeho zamóchu wohenjej a kurej wućeknyć. Wuchowanska słužba pak wšitkich medicinsce přepytowaše.

Policist kołpja na dróze dosahnył

Porchow. Njedaloko Porchowskeho wot- jězda z awtodróhi wuhlada policajska patrulja srjedu popołdnju kołpja na dróze. Tež za policajskim awtom jěducy wodźer wosoboweho awta a šofer nakładneho awta to spóznaštaj a puć z warnowanskej swětło-signalowej připrawu „zawrěštaj“. Na to policist z awta skoči a kołpja do awta hrabny. Njeby dźě to prěni króć było, zo tam blisko Ramnowskeho hata hnězdźacu pjeriznu přejědu, wšako kołpje hdys a hdys swój rewěr měnjeja.

Smječkecy (AK/SN). Z wopomnjenskej taflu počesći Smječkečanska wosada mnohostronskeho architekta Woldemara Kandlera. Drježdźanski cyrkwinski twarski mišter (1866 – 1929) je wjace hač 23 cyrkwjow, mjez druhim w Smječkecach, jako architekt natwarić dał. K tomu přińdu kapałki na kěrchowach, farske domy a profanowe twarjenja. „Smječkečanska cyrkej je ze swojej bliskosću cyrkwinskeho ruma a wołtarnišća architektonisce tak koncipowana, zo móža tu ludźo zhromadnosć dožiwić“, fararka Karin Großmann měni. Poswjećenje wopomnjenskeje tafle wotměje so zajutřišim, njedźelu, 15. oktobra, w 10 hodź., na swjatočnych kemšach w Smječkecach. Přeprošeni su tež přiwuzni Kandlera.

Zaso tójšto namakankow

Wojerecy (SN). Z Wojerowskeho běrowa wyšeho měšćanosty rěka, zo su ludźo w času wot 1. do 30. septembra w měšćanskim běrowje namakankow zaso tójšto­ wěcow wotedali – wosebje­ kluče, kolesa a handyje. Štóž tajke abo podobne zhubjenki pyta, njech so hač do 28. febru­ara 2018 we wobydlerskim běrowje přizjewi.

W nazymje – času napjatosće a wočakowanjow – hlada rybarjam wjac hač dosć dźěła do rukow

Nazyma je we Łužicy čas napjatosće a wosebitych wočakowanjow, přewažnje za rybarjow a wobhospodarjerjow hatow. Je čas žnjow. Haty so wułója a njesćerpliwje čakaja rybarjo na wunošk swojich prócowanjow a často napinaceho dźěła.

We Łužicy wotměwaja lětsa hižo 16. raz łužiske rybowe tydźenje, na kotrež wočakuja w najwjetšim hatowym regionje Němskeje, w 30 000 hektarow wulkim Hornjołužiškim biosferowym rezerwaće hole a hatow, hosći z tu a wukraja. Nimo tradicionalnych rybarskich swjedźenjow su to wosebje hosćency a wikowarjo z rybami, kotřiž na wosebite móžnosće, łužisku rybu wužiwać, skedźbnjeja. Jenož zhromadnje postupować a łužiske pokłady na efektiwne wašnje zwičnić, zaruča wuspěch rybarjam, wikowarjam a hosćencarjam.

Rybar, wikowar a kuchar

Słowjenc je eksperta za dwurěčne, němsko-serbske póstowe kołki z hłubokim zwiskom do Łužicy

Igor Pirc z Ljubljany je prěni filatelist, kiž dósta złotu medalju z wopismom za dwurěčne němsko-serbske póstowe kołki w swojej domiznje w Słowjenskej. Jurij Łušćanski je so ze Słowjencom rozmołwjał. A filatelist jemu přeradźi, zwotkel pochadźa zajim za dwurěčnu Łužicu, wosebje pak za drohoćinki na listach.

Najwutrobnišu gratulaciju k wuznamjenjenju, kotrež běše cyle wěsće tež zajimcam póstowych kołkow w Słowjenskej něšto cyle wosebite.

Napohlad nawsy wosrjedź Worklec je so minjene lětdźesatki dospołnje změnił. Tak mjenowany srjedźny hat bu zasypany. Dźensa hižo ničo na to njedopomina, kak su so tam njeposrědnje před ródnym domom Jurja Brězana něhdy dźěći w lěću kupali a w zymje na smykačach za pukom honili.

Na kromje něhdyšeho hata postajichu srjedź zašłeho lětstotka baraku, kotraž jako konsumowa předawarnja dlěši čas zastaranju ludnosće z tekstilnymi tworami a za šulsku potrjebu słužeše. Po tym zo bu na městnje zasypaneho hata nowy, masiwny konsum – dźensa EDEKA – natwarjeny, wužiwachu młodostni rumnosć hač do přewróta jako swój domicil. Na kermuši mějachu tam stajnje čumpjele a karusel. Dźensa na samsnym městnje wšědnje awta parkuja. Bywša baraka je so zhubiła. Město toho wuhladaš tam nahladny twar.

Dubrjenčanske domske Nowotnikec a Rječkec swójby słuša nětko Čornochołmčanskemu towarstwu „Krabatowy młyn“

Gerat Rječka je zahority zahrodkar. Před jeho bydlenskim domom w Dubrjenku so wšitko zeleni. „Hdźež ma bórze trawnik wšitko porosć, steješe něhdy statok z bydlenskim domom, bróžnju a wobrosćenej chódbu“, powěda 63lětny inženjer za zahrodnistwo. „Wšitke tři twarjenja stejachu pod pomnikoškitom. Sym ně­hdyši bydlenski dom Dubrjenk čo. 7 a bróžnju dožiwjenskemu statokej Krabatowy młyn za wužiwanje přewostajił.“ Domske słužeše jako model za dźensniši Dom Jurja Brězana z turistiskej informaciju a rumnosćemi za narodnu drastu, čitanja kaž tež za dźěći a młodostnych. Dom bu w běhu dweju lět natwarjeny a lětsa 13. apryla, zeleny štwórtk wotewrjeny a zjawnosći k wužiwanju přepodaty. „Stołpy durjow, nadwjerno a kamjentne prohi při zachodomaj su originalne“, Gerat Rječka rozłožuje. „Drjewjane hrjady słužachu jako předłoha, njejsu pak do twara integrowane.“ Njeběchu so swój čas w suchim składowali a běchu tuž hižo chětro dodźeržane.

Rentnar a što potom – wuměnkarsku swobodu wužiwać abo wužadanje­ přiwzać (13)

Někotři njemóža so tohole časa dočakać, tamni zaso nochcedźa scyła na njón myslić – na zastup do renty. Kajke maja wuměnkarjo wjesela abo starosće, to ze seriju „Rentnar a što potom?“ bliže wobswětlamy.

Byrnjež Dobroščanka Ja­dwiga Gerberichowa mjeztym dlěje hač lětdźesatk na wuměnku była, ju zrědka wodnjo doma nańdźeš. To pak njezadźiwa, wšako so terminy w jeje protyčce kopja. Agilnosć a dźěłowe nastajenje wuměnkarki, kotraž je stajnje wjesołeje mysle, buštej sformowanej a skrućenej přez běžne wužadace nadawki w dźěłowym času.