Krakow (JBR/SN). W Krakowskej uniwersitnej klinice su so 20. róžownika šěsćniki narodźili, a to prěni raz w Pólskej, štož bě wulka sensacija. Dźěći – štyri holčki a hólčkaj – leža hišće w inkubatorach, dokelž waža wšitke hakle něhdźe tysac gramow. Statistika podawa, zo su šěsćniki jenož jónu na 4,7 miliardow samodruhich po cyłym swěće.
Krótko po narodźe wopyta dźěćatka prezident Andrzej Duda a gratulowaše staršimaj z kwěćelom. Wojewódstwo přilubja nowonarodźenym jónkrótny dar 100 000 złotych. Ministerski prezident Mateusz Morawiecki přepoda staršimaj wot narodneje banki PKO klučiki za dźewjećwosobowe awto. Kóždy z jeju dźěći dóstanje jónkrótnje 1 000 złotych a nimo toho z noweho socialneho programa 500 złotych měsačnje hač do 18. žiwjenskeho lěta. Město Krakow płaći staršimaj tuchwilu bydlenje blisko chorownje, zo móhłoj swoje pjeraški wšědnje widźeć. Sportowy klub Cracovia chce jim zastupne lisćiki na swoje koparske hry přewostajić, a to hač do kónca žiwjenja. A doma čaka na Zosiju, Kaju, Nelu, Malwinu, Filipa a Tymona dwuapołlětny bratřik.
Njeswačidło (JK/SN). Zwjazkowu dróhu B 96 chcedźa, po tym zo bu druhi twarski wotrězk w lěće 2014 zakónčeny, dale ponowjeć. Hišće zbywacy, dotal stary wotrězk mjez něhdyšim železniskim přechodom před Njeswačidłom hač ke křižowanišću w Holešowje budźe po tuchwilu předležacych planach bórze ponowjeny. Minjeny tydźeń je Budyski dróhotwarski zarjad tuž hišće raz z Njeswačanskej gmejnu projekt za třeći twarski wotrězk rozjimał.
Wot lěta 1988 hač do 2012 bě Joachim Reinelt Drježdźansko-Mišnjanski biskop. W tym času je často serbske wosady wopytał. Jako emeritowany biskop bě wón wčera znowa w Serbach.
Worklecy (aha/SN). 40 zajimcow wobdźěli so wčera wječor na podijowej diskusiji z emeritowanym biskopom Joachimom Reineltom we Worklečanskim hrodźe. Čłon předsydstwa tamnišeho kapałkoweho towarstwa Andreas Ošika je zhromadnje z Chróšćanskim kapłanom dr. Jensom Bulišom zarjadowanje organizował, kotrež kulturne wjesne žiwjenje na wysokim niwowje wobohaća. Wot wšeho spočatka bě to z dobrej moderaciju dr. Buliša lóštna rozmołwa z přewšo jadriwym wobsahom.
Sprjejcy (JoS/SN). Rjeńše zahajenje swjedźenskeho tydźenja k 600. róčnicy wsy njejsu sej wobydlerjo Sprjejc (Spreewitz) minjenu póndźelu přeć móhli. Elfriede Wierick bě swětłowobrazowy přednošk wo stawiznach a wuwiću wsy zestajała. Zajim bě hoberski, přetož cyrkej bě hač na poslednje městno wobsadźena.
Hač do 120 lět stare wobrazy a pohladnicy běchu přewšo jimace. Něhdźe 80 procentow wšěch fotografowanych ludźi ze wsy móžachu wopytowarjo pomjenować. Woni widźachu wjesne napohlady, wjesne žiwjenje postajace twarjenja a najwšelakoriše swjedźenje. W srjedźišću pak stejachu stajnje wjesnjenjo. Jich su něhdy zwjetša při wosebitych składnosćach fotografowali. Běchu to rjadowniske wobrazy, fota konfirmacije, kwasow a wo serbskich nałožkach. Na nich napadny serbska narodna drasta, kotruž běchu so něhdy wšitke generacije žonow, wot šulskeje holcy hač k wowce, hotowali.
Miłoćicy. Rjane dožiwjenje lubi folkowy hudźbny wječor při Miłočanskej skale jutře, sobotu, wot 19 hodź. Wo hudźbu postaraja so kapale Sangre de Muerdago a Grift kaž tež hudźbnik Jacke Schwarz. Při darmotnym zastupje móža wopytowarjo při lěhwowym wohenju sedźo na hudźbu słuchać, abo tež podłu skały dundać a sej zaso raz tam nastate wuměłstwowe twórby zašłych rězbarskich dźěłarničkow wobhladać. Čłonojo towarstwa Kamjenjak zaruča ćělne derjeměće nadźijomnje prawje wjele wopytowarjow z rustikalnej jědźu a napojemi.
Druhi hrodowy koncert
Njeswačidło. Lětuši druhi hrodowy koncert je zajutřišim, njedźelu, w 15 hodź. na Njeswačanskim hrodźe. Wjeselić móža so hosćo na Drježdźansku mecosopranistku Elisabeth Letocha. Ju přewodźa na klawěrje Pi-Wei Chuang. Na wosebite wašnje zjednoća spěwarka najwšelakoriše hudźbne žanry kaž operetu, musical, filmowu hudźbu a šansony. Koncert mjenuje so „Gelassenheit“. Pod tymle hesłom wotewru po přestawce wustajeńcu samsneje wuměłče. Njeswačanske domizniske a kulturne towarstwo wšitkich zajimcow lubje přeproša.
W njewjedrje za psom pytał
Běła Woda. Njewšědne zasadźenje mějachu zastojnicy Běłowodźanskeho policajskeho rewěra předwčerawšim wosrjedź njewjedra. Pola nich bě so wobydler přizjewił a zdźělił, zo w bydlenskim bloku napřećo něchtó z kapsnej lampu wokoło běha, štož měješe swědk za podhladne. Wobsadka policajskeho awta sej tónle pad bliže wobhlada a bě najskerje runje tak zadźiwana, kaž wony muž z kapsnej lampu. Zastojnikam wón mjenujcy wuswětli, zo swojeho psa pyta. Tón ma najskerje paniski strach před njewjedrom a je swojemu knjezej při błyskanju a hrimanju prosće ćeknył. Hač su štyrinohača skónčnje zaso namakali, policajska rozprawa bohužel njepřeradźa.
Po putnikowanju swjatki póndźelu do Róžanta podachu so Luis a Lena Suchec z delnich Sulšec, Richard a Ludwig Dietrichec z Ralbic, Casper a Cosimo Brězanec z Rakec kaž tež Christian a Frederic Langec z Koćiny-Kulowa popołdnju ze swojimi staršimi na „zetkanje dwójnikow“ do Pančic-Kukowa.
Wot časa pomjenowanja Leaderoweho regiona Hornjołužiska hola a haty před dźesać lětami buchu hižo mnohe projekty zwoprawdźene. Wobłuki su najwšelakoriše a sahaja wot infrastruktury přez turizm hač k hospodarstwu a bydlenjam předewšěm za młode swójby, kotrež chcychu twarsku substancu na wsy zachować a dale wužiwać. Hłowne zaměry toho su regionalne tworjenje, žiwjenska kwalita, kooperacija a dwurěčnosć a wuwiće přirody. Naš wječornik budźe so spěchowanym wosebitostkam přichodnje wěnować a chce je w nowinje bliže předstajić.
Rentnar a što potom – wuměnkarsku swobodu wužiwać abo wužadanje přiwzać (23)
Někotři njemóža so toho časa dočakać, tamni zaso nochcedźa scyła na njón myslić – na zastup do renty. Kajke maja wuměnkarjo wjesela abo starosće, to ze seriju „Rentnar a što potom?“ bliže wobswětlamy.
W minjenymaj lětomaj je so wjacore razy we Wojerecach skupina ludźi zetkawała, kotřiž zaběraja so z narodnej drastu ewangelskich Serbow Wojerowskeje kónčiny. A dachu sej mjeno Forum serbskeje narodneje drasty. Z podpěru społnomócnjeneje za serbske naležnosće Budyskeho krajnoradneho zarjada Reginy Krawcoweje a projektoweje managerki Domowiny Sonje Hrjehorjoweje přewjedźechu mjeztym dźěłarnički, na kotrychž dźěše wo woblěkanje Wojerowskeho dźěćatka, konfirmandki kaž tež kemšaceje a družčeje drasty.
Zarjadowanja z wjac hač dwaceći wobdźělnikami wěcywustojnje přewodźał a dwurěčnje moderěrował je 78lětny Werner Bejma. A jich njeje jenož jeho fachowa wěda přeswědčiła, ale tež to, zo wobknježi serbsku terminologiju.
Po dwěmaj arealomaj wupřestrěwa so lětuša 8. sakska krajna zahrodna přehladka hač do 6. oktobra w Frankenbergu blisko Kamjenicy, a to we łučinje rěki Zschopau a w dole Młynskeje rěčki. Wobě přestrjeni pak wopytowarjej wujasnjatej, zo změja wobydlerjo z teje přehladki trajne wobohaćenje za žiwjenje w měsće. A byrnjež pódla sebje njebyłoj, stej tola zwjazanej – ze zajimawym, dwójce Młynsku rěčku přeprěčacym mostom. Rěkaja jemu „Had“, dokelž wije so kaž tajki po měšćanskej stronje. Wotrězk přez zwjazkowu dróhu B 169 je na woclowych powjazach wisacy móst. „Dźěl nad dróhu je swojeho LED-wobswětlenja dla póćmje samo z bliskeje awtodróhi A 4 widźeć“, rozprawja Jochen Heinz, jednaćel spěchowanskeje towaršnosće sakskich krajnych zahrodnych towaršnosćow.
Temowe poskitki wabja